Και όχι, δεν είναι ποστ για τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ, αλλά ένας απολογισμός για το τι κάναμε σαν οικογένεια τον τελευταίο χρόνο για να γίνουμε λίγο περισσότερο οικολόγοι, λίγο περισσότερο πλούσιοι και λίγο λιγότερο καταναλωτές της ΔΕΗ, η οποία μας ρουφάει το πορτοφόλι. Έχουμε και λέμε:

• Αν δεν θέλουμε κάποιο έπιπλο, και δεν το θέλει και κανείς από τους γνωστούς και φίλους, δεν το πετάμε στα σκουπίδια, αλλά το κατεβάζουμε σε μία ειδική γωνιά στο πεζοδρόμιο, όπου σίγουρα θα το πάρει κάποιος άλλος. Τίποτα δεν έχει μείνει εκεί πάνω από μία ώρα και πρέπει να έχουμε συμβάλλει κατά πολύ στην διακόσμηση του φοιτητόκοσμου της γειτονιάς, όπως εκείνοι στην δική μας, όταν πια παίρνουν πτυχίο...
  
• Για τα σκουπίδια που πετάμε στον κάδο των σκουπιδιών χρησιμοποιούμε μόνο τις ειδικές σακούλες απορριμάτων και όχι δεκαπέντε μικρά σακουλάκια.
  
• Στους μικρούς κάδους σκουπιδιών δεν βάζουμε τις σακούλες του super market, οι οποίες κάνουν χρόνια για να λιώσουν στις χωματερές, αλλά χρησιμοποιούμε τις ειδικές μικρές σακούλες απορριμάτων που είναι από ειδικό πλαστικό. Στην αρχή είχαμε αμφιβολίες για την οικονομία του θέματος, αλλά στην πράξη φάνηκε ότι γλιτώνουμε χρήματα, μιας και είναι μεγαλύτερης χωρητικότητας και ουσιαστικά παίρνουμε τα χρήματά μας πίσω με το παρακάτω:
  
• Για τα ψώνια αντικαταστήσαμε τις πλαστικές σακούλες με τις μεγάλες σακούλες που δίνει το super market, οι οποίες μπορεί να κάνουν 1 ευρώ η μία, αλλά χωράνε απίστευτα πολλά πράγματα και σου δίνουν πόντους κάθε φορά που τις χρησιμοποιείς (βλ. πιο πάνω). Επίσης, είναι πολύ cool, γιατί έχουν ζωγραφισμένες ντομάτες και αγγουράκια. Η γιαγιά επιμένει να κουβαλάει το καρότσι της λαϊκής, αλλά όπως βολεύεται κανείς...
  
• Αντικαθιστάμε τις κλασικές λάμπες με τις λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας, σταδιακά, μιας και κοστίζουν 8 φορές παραπάνω, οπότε το σχέδιό μας να τις πάρουμε όλες μαζί καταποντίστηκε στην σκέψη ότι μετά δεν θα έχουμε λεφτά για να φάμε. Οπότε, αγοράζουμε από μία λάμπα κάθε φορά που πάμε super market. Καταναλώνουν το 1/5 τις ενέργειας και κρατάνε γύρω στα 6 χρόνια! Μέχρι να αντικαταστήσουμε όλα τα φώτα, χρησιμοποιούμε μόνο αυτά με τις εν λόγω λάμπες. (Μισό να δω που είναι το enter... είναι λίγο σκοτεινά εδώ μέσα...οκ...)
  
• Προσπαθούμε να αγοράζουμε μεγάλες ή οικονομικές συσκευασίες και όχι πολλές μικρές, π.χ. φρυγανιές, απορρυπαντικά, κ.λ.π. και έτσι δεν πετάμε παραπάνω χαρτούρα ή πλαστικές συσκευασίες. Επίσης, είναι πιο οικονομικό...
• Βάζουμε πλυντήριο μόνο όταν έχει μαζευτεί ολόκληρη πλυντηριά και βάζουμε την ελάχιστη θερμοκρασία που ενδείκνυται. Αντί για τους 60 βαθμούς, το βάζουμε στους 40 και αντί για 40, στους 30. Αν με δείτε να φοράω τα ίδια ρούχα πάνω από δύο μέρες, θα ξέρετε τον λόγο...
  
• Κάθε φορά που αγοράζουμε μία συσκευή -και τελευταία αλλάξαμε αρκετές, γιατί τα φτύσανε-, φροντίζουμε να είναι ενεργειακής κλάσης Α, γιατί έτσι καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια και στο τέλος κάνουμε απόσβεση των παραπάνω χρημάτων που δώσαμε μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ. Επίσης, δεν κάνουν μπουμ, όπως το φτηνιάρικο σίδερο που αγόρασε μία γνωστή μας...
  
• Αντί να πετάμε στα σκουπίδια τα φλούδια και τα σπόρια από τα λαχανικά, τα πετάμε στις γλάστρες, έχουμε φυσικό λίπασμα, όπως επίσης, φύτρωσε μία ντοματιά στον φίκο, μία ντοματιά στην μπουκαμβίλια και κάτι άλλο που κανείς δεν ξέρει τι είναι, αλλά έβγαλε κάτι που μοιάζει με αγγούρι και δεν ξέρω τι άλλο θα φυτρώσει του χρόνου, αλλά μάλλον θα σας κάνουμε το τραπέζι εξ' ολοκλήρου από τον μπαξέ του ρετιρέ...
• Το καλοκαίρι τα έφτυσε και το ποτιστικό (μια από τις συσκευές που λέγαμε παραπάνω...), οπότε ποτίζαμε το βράδυ, που είχε πέσει λίγο η θερμοκρασία και έτσι ξοδέψαμε πολύ λιγότερο νερό και τα λουλούδια έβγαλαν τον καύσωνα μια χαρά.
  
• Επίσης, χρησιμοποιήσαμε όσο το δυνατόν λιγότερο το κλιματιστικό και περισσότερο τους ανεμιστήρες. Κλείνοντας τα παντζούρια και τα παράθυρα όλη την ημέρα κρατήσαμε την ζέστη έξω από το σπίτι. Ξουτ!
  
• Έχουμε βάλει τις περισσότερες συσκευές σε πολύμπριζα ασφαλείας, που έχουν και διακόπτη. Κάθε βράδυ πατάμε μόνο τρεις διακόπτες και σχεδόν όλες οι συσκευές στο σπίτι δεν είναι καν στην αναμονή (εκείνο το κόκκινο κουμπάκι της τηλεόρασης που σε κατευθύνει στο περίπου προς την τουαλέτα, γιατί δεν θες ν' ανάψεις το φως; Τούτο.). Με αυτόν τον τρόπο κάναμε οικονομία στον λογαριασμό του ηλεκτρικού γύρω στα 10 ευρώ και δεν καταναλώνουμε άσκοπα ενέργεια. Κατά την περίοδο προσαρμογής στην οικολογία (=πρώτη μέρα εγκατάστασης πολύμπριζου), προτείνω ν' αγοράσετε φακό, γιατί μπορεί να καταλήξετε στην κουζίνα και δεν το θέλετε αυτό, πιστέψτε με.
  
• Κλείνουμε το μάτι της κουζίνας ή τον φούρνο γύρω στα 10 λεπτά νωρίτερα απ' ότι χρειάζεται το φαγητό για να μαγειρευτεί. Η θερμοκρασία του φούρνου ή της κατσαρόλας διατηρούνται και έτσι γλιτώνουμε ενέργεια, χρήματα και είναι ένας σίγουρος τρόπος για να μην κάψεις το φαΐ.
• Κρατάμε τα παλιά κινητά και τα αξεσουάρ τους και τα πάμε στον κάδο ανακύκλωσης της εταιρίας. Επίσης, υπάρχει μία σακούλα γεμάτη με μπαταρίες που πρέπει να πάω στον αντίστοιχο κάδο ανακύκλωσης και όλο το ξεχνάω και στο τέλος οι μπαταρίες θ' ανοίξουν και θα χυθούν όλα τα χημικά τους έξω και νομίζω ότι αυτό δεν είναι καλό...
• Προσπαθώ να κλείνω την βρύση κάθε φορά που πλένω τα δόντια μου και κάποιες φορές το ξεχνάω και μετά με βρίζω, οπότε κάποια βράδια που πάω να κοιμηθώ ή κάποια πρωινά που ξυπνάω καταλήγω πλακωμένη με τον εαυτό μου, που είμαι ηλίθια και με πήρε ο ύπνος πάνω μου, την ώρα που έπλενα τα δόντια μου και άφησα την βρύση ανοιχτή και επίσης, η οδοντόκρεμα μετά από 5 λεπτά βουρτσίσματος καίει και μην το κάνετε αυτό ποτέ. Ποτέ. Πάντα να κλείνετε την βρύση, γιατί ο ήχος του νερού που τρέχει θα σας νανουρίσει. Εξακριβωμένο.

Λοιπόν, υπάρχουν και άλλα tips που μπορούν να κάνουν την ζωή μας λίγο πιο "πράσινη", όπως το να ξαναχρησιμοποιούμε τις σακούλες από τα ψώνια μας και τα παλιά μας ρούχα, αν δεν θέλουμε να τα δώσουμε σε κάποιον άλλον ή σε κάποιον οργανισμό, γίνονται απίθανα πράγματα αν έχουμε λίγο φαντασία (το φωτιστικό του χωλ είναι η...παιδική μου κουβέρτα!) και πολλά άλλα πράγματα, αρκεί να το ψάξουμε λίγο. Όπως ας πούμε η ανακύκλωση.
Α! Η ανακύκλωση...Που λέτε, φίλοι μου, μένω στο κέντρο της Αθήνα και δεν υπάρχει κάδος ανακύκλωσης. Σαν καλοί και υπεύθυνοι πολίτες πήραμε τηλέφωνο στον Δήμο για να ζητήσουμε πληροφορίες και μας είπαν ότι "ναι, μπορούμε να βάλουμε κάδο αν το όχημα αποκομιδής έχει στο δρομολόγιό του τον δρόμο σας. Αλλά, για να το μάθουμε (προσοχή: να μάθουμε, όχι να το βάλουμε στο δρομολόγιο) θα μας τηλεφωνήσετε σε 10 μέρες..." Λοιπόν, ακόμα δεν έχουμε μάθει αν περνάει από μας το όχημα, παρ' όλο που έχει περάσει ένας μήνας, αλλά εμείς κάδο ανακύκλωσης θα αποκτήσουμε, γιατί βρήκα κάποια τηλέφωνα μιας ιδιωτικής εταιρίας και θα το ψάξω λίγο παραπάνω.

Μόνο ένα πράγμα μας έχει μείνει: Έχουμε κάποιους παλιούς υπολογιστές στο σπίτι και μία παλιά οθόνη, που δεν κατεβάζουμε στα σκουπίδια για ευνόητους λόγους. Μήπως, ξέρει κανείς που μπορούμε να τους πάμε, γιατί είχα βρει μία άκρη, αλλά έπρεπε να...πληρώσουμε για να τους πάρουνε και ομολογώ ότι ερχόταν και λίγο ακριβούτσικα;