Η παρακάτω ιστορία ξεσήκωσε όλο μου το είναι και επισημαίνω ότι πληκτρολογώ υπό το καθεστώς της οργής.
Δεν είναι δυνατόν μια νέα κοπέλα ν’ αναζητεί τη συμπαράσταση ενός παπά και την εσωτερική της γαλήνη στον Οίκο του Θεού, λίγες μέρες μετά την αποβολή, του τριών μηνών εμβρύου που κυοφορούσε, και να της αποτείνει ο τραγόπαπας ότι ήταν τιμωρία Θεού που συνέλαβε το παιδί του πολυαγαπημένου της συντρόφου εκτός γάμου.
Δεν είναι δυνατόν να της λέει ότι κάτι κακό έκαναν οι παππούδες της και αυτό έπεσε τιμωρία στο παιδί της και σ’ εκείνη.
Δεν είναι δυνατόν να της λέει ότι ευτυχώς που έγινε, ό,τι έγινε, τώρα πριν παντρευτούν, πριν γίνουν οικογένεια (τα παιδιά ετοίμαζαν το γάμο τους σε λίγες μέρες), γιατί διέπραξαν αμαρτία. Είναι αμαρτία να ζουν αγαπημένοι δύο άνθρωποι κύριε παπά; Έ; Είναι;
Που εκφράζουν την αγάπη τους με την υπέρτατη ένωση;;; Είναι αμαρτία που θέλει ο ένας τη συνέχεια του άλλου, χωρίς τη δική σου ευλογία; Να τη βράσω.
Δεν είναι δυνατόν να την βάζει στη διαδικασία της κάθαρσης μέσω αυτού:
«Δεν θα φας τίποτε κόκκινο (κρέας, μήλο, ντομάτες, κ.λ.π.), δεν θα κάτσεις σε κόκκινο σκέπασμα, δεν θα ακουμπήσεις το σώμα σου σε τίποτα κόκκινο.
Και την Κυριακή θα ‘ρθεις να κοινωνήσεις και όλα θα είναι καλά.
Αρκεί να μην αμαρτήσετε ξανά, τέκνον μου.»
Άθλιε ανθρωπίσκε, η καρδιά του εμβρύου είχε πρόβλημα και δεν θα επιβίωνε!!!!!
Οι γιατροί έκαναν και κάνουν τα πάντα γι αυτή τη κοπέλα. Ακόμα και τη δική σου δουλειά, έτσι όπως εσύ θα έπρεπε να την κάνεις!
Έχεις την παραμικρή ιδέα του ορισμού της λέξης ΕΠΙΣΤΗΜΗ; Όχι, αν θες να έρθω να στη σφυρίξω!!!!! Και τον ορισμό των λέξεων ΑΓΑΠΗ, ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ και ΣΥΜΠΟΝΙΑ
(που’ σαι, ρε apoysia)!!!!
Και αυτά να στα σφυρίξω!
Λέξεις που τόσο σθεναρά πρεσβεύει και υπερασπίζεται το σινάφι σας.
Να σας στείλω κανα βιβλίο να ξεστραβωθείτε; Ή να σας αρχίσω εντατικά μαθήματα στις βασικές αρχές του ανθρωπισμού;
Τι, καθόλου σημασία να μη δίνω; Τι με λες;;;;;
Και εμείς είμαστε που θα καούμε στη κόλαση και θα κριθούμε στη Δευτέρα Παρουσία; Σας κρίνουμε εμείς στην τωρινή Παρουσία, την Πρώτη.
Που ‘σαι , ρε, Μαλβίνα με το στόμα σου. Που ‘σαι να μας δεις και να πεις:
ΟΞΩ, ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ, ΑΠ’ ΤΗ ΠΑΡΑΓΚΑ. ΟΞΩ!
Είναι ανείπωτη η ''βλάβη'' που υφίσταται ο Χριστός,από τους εδώ εκπροσώπους του.
Πλην ελαχίστων και γι'αυτό φωτεινών εξαιρέσεων,οι περισσότεροι είναι μακράν της μοναδικής,μίας και ανεπανάληπτης λέξης που αποτελεί το δόγμα της διδασκαλίας του Χριστού:AΓΑΠΗ!
Και να προσθέσω και μία ακόμα:ΣΥΓΓΝΩΜΗ!
Επί του σχολίου σου,είχα γράψει με αφορμή ένα σχόλιο του ΝΔ,πως λίγες μέρες πριν ο Μάρκος μου γίνει άσπρος γερανός,''εισέβαλλαν'' στο δωμάτιο κυρίες παρεκκλησιαστικής οργάνωσης,και μετά από πολλά,να μη σε κουράζω,είπαν επί λέξει,για έναν τριαντάχρονο άντρα,που καταβεβλημένος και νικημένος από τον καρκίνο,παραδινόταν αθώος στο θάνατο,σαν δάσος μέσα στην πυρκαγιά:
''Προφανώς κάποιος από σας είχε ξεφύγει,και ο Θεός σας έστειλε αυτό,για να επιστρέψετε..'''
Πάλι τρέμω..
@cyrusgeo
Η όλη ιστορία με το κόκκινο είναι συμπαθητική μαγεία (κατά τη γνώμη μου).
Η πλάκα είναι ότι η κοπελιά δεν απέβαλε, αλλά έκανε έκτρωση, μιας και ήταν στα πρόθυρα της αποβολής, κινδύνευε η ζωή της και η ανάπτυξη του εμβρύου δεν ήταν φυσιολογική. Φαντάζεστε να ήταν παράνομη η έκτρωση;
@περαστικός
Γι αρκετή ώρα δεν μπορούσα να σταματήσω να τρέμω από τα νεύρα μου και τη φρίκη, όπως σωστά έγραψες.
@π
Ρίξ' το comment κι ας πέσει στο γιαλό.
Άλλο προκατειλημμένος κι άλλο παίρνω θέση. Κι ας είναι η θέση σεντόνι. Εγώ λίγα έγραψα μέσα στα νεύρα μου; Μ' αυτή τη λογική κι εγώ προκατειλημμένη είμαι.
@apoysia
Το σχόλιό σου στου Δήμου το είχα διαβάσει και είχα φρίξει (Γι αυτό που σας είπαν).
Αυτό δεν είναι φαινόμενο μόνο των ορθοδόξων. Είναι φαινόμενο των θρησκειών που πιστεύουν στην λύτρωση και την ανταμοιβή, μέσω της τιμωρίας, της μετάνοιας και της συγχώρεσης όχι από τους ανθρώπους, αλλά από το Θεό μέσω των εκλεκτών του.
Σκότωσες;
Οκ. Προσευχήσου, ζήτα συγγνώμη απ' το Θεό, και είσαι εντάξει. Cool...
Μια μέρα θα γράψω για τη Μητέρα Τερέζα να δούμε κατά πόσο της αξίζει η αγιοποίηση. Εκεί θα ΦΡΙΞΕΙΣ. Θα τραβάς τα μαλλιά σου.
Δεν βάζω όλους τους παπάδες σ' ένα σακί. Έχω γνωρίσει παπά, που μας βάζει όλους κάτω και μας βάζει τα γυαλιά, και με την επαναστατικότητά και με την λογική του και με τις γνώσεις του , αλλά και συνδυάζοντας το λειτούργημά του με τα παραπάνω για τις ανάγκες των ανθρώπων. Έχω σκεφτεί πολλές φορές να του αφιερώσω ένα post με ό,τι έχει κάνει και έχει πει(ειδικά για ό,τι έχει κάνει), αλλά αν τον πάρουν χαμπάρι από την Ιερά Σύνοδο θα τον κυνηγήσουν. Πράγμα που έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές. Αλλά, επειδή είναι τετραπέρατος τη σκαπουλάρει μονίμως. Ε, μή του κάνω κι εγώ τη ζωή δύσκολη.
Αν ήξερε την παραπάνω ιστορία, είμαι σίγουρη, ότι θα έπαιρνε το κεφάλι του συγκεκριμένου πάτερ από τους πρώτους.
Και με πρότυπο τη συγκεκριμένη εξαίρεση είναι που αγανακτώ. Αφού είναι έτσι ένας, δεν μπορεί, κάπου θα υπάρχουν κι άλλοι. Αλλά πού κρύβονται. Και το σημαντικότερο γιατί κρύβονται;
Δε χρειάζεται να "φορτώνεις" τόσο και να δίνεις τόση σημασία σε ιδέες και ανθρώπους που δεν την αξίζουν - κοίτα ποιος μιλάει :)
Το λάθος της κοπέλας και όσων άλλων, είναι ότι "αναζητούν τη συμπαράσταση ενός παπά και την εσωτερική τους γαλήνη στον Οίκο του Θεού". Είτε με αυτό τον τρόπο είτε με πλύση εγκεφάλου παιδιόθεν από κάποιες οικογένειες (που στέλνουν τα αθώα παιδάκια τους στα κατηχητικά - τύφλα να 'χουν οι Γενίτσαροι), ανοίγει η πόρτα για μεγάλες τραγωδίες :(
Χωρίς "πελάτες" οι παπάδες πολύ απλά θα εξαφανιστούν. Και φυσικά δε φταίνε εκείνοι για την όλη κατάσταση, όπως λανθασμένα πλανάται η εντύπωση στην ευρύτερη κοινωνία. Υπάρχει ολόκληρη "θεωρία" από πίσω (ιερά κείμενα, πατερικές διδασκαλίες, τελετές, υπακοή κλπ), η οποία έχει τόσα λογικά κενά και αντιφάσεις, που ο καθένας μπορεί να λέει και να κάνει ότι νομίζει, οπότε είναι και θέμα τύχης σε ποιον θα πέσεις.
Άλλωστε, ο καλός και καταρτισμένος παπάς είναι πιο σπάνιος και από το Τζόκερ! Ίσως να ταιριάζει γάντι η πασίγνωστη φράση του Τζον Γουέην για τους Ινδιάνους. Δε λέω περισσότερα, όπως ο "Π", για να μην παρεξηγηθώ κι εγώ ;)
Αναζητούνται επειγόντως άλλες πηγές "εσωτερικής γαλήνης" και "νοηματοδοσίας" στη ζωή μας - ο Έρωτας π.χ. είναι ένας πολύ καλός υποψήφιος ;)
Υ.Γ. Ηρέμησε Artanis. There is no spoon :))
Αγαπητή Artanis, χωρίς να θέλω να δικαιολογήσω τον τραγόπαπα και τον κάθε τραγόπαπα -ξέρουμε τι κουμάσια είναι-, με προβληματίζει που μια νέα κοπέλα κατέφυγε στην εκκλησία για να βρει παρηγοριά μετά από ένα τέτοιο συμβάν. Η εκκλησία και οι παπάδες είναι γνωστόν τι πρεσβεύουν. Όσοι ακολουθούν τις προσταγές τους έχουν έναν μπούσουλα στη ζωή τους που τους προσφέρει σιγουριά. Αυτό βρίσκω εγώ κακό. Το να μην τολμάς να βάλεις το μυαλό σου να δουλέψει, να μην τολμάς να ανοίγεις δικούς σου δρόμους και να πατάς σε ξένα χνάρια επειδή ζητάς έτοιμες απαντήσεις και φοβάσαι την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα της ζωής. Επειδή όμως, ως γνωστόν, ουδέν καλόν αμιγές κακού, υπάρχει και η ανάποδη όψη του νομίσματος. Ε, ας την αντέξουν! Θέλω να πω ότι αν πας στον παπά, παπαδίστικα θα ακούσεις. Αν θέλεις παπαδίστικα να ακούσεις, άκουσέ τα. Όλα έχουν το τίμημά τους.
Non Private Life: Tι θα γίνει μ' αυτό το πράγμα άνθρωπέ μου; όποιο blog ανοίγω, αυτήν την ανακοίνωση βλέπω... Έχω την εντύπωση ότι ο σωστός τρόπος να δηλώσεις την παρουσία σου θα ήταν να συμμετέχεις με σχόλια, όχι με επίμονα διαφημιστικά σποτ. Kαι επειδή μπήκα στον κόπο να σε επισκεφτώ, έχω να πω ότι βρίσκω υπέροχη τη φωτογραφία στο profile σου, αλλά απωθητικό το blog σου, και δυστυχώς με καλύπτει ένα σχόλιο με υπογραφή "7Demons". Tα περισσότερα από αυτά που γράφεις είναι Strictly Private Life, of No Interest to Others Whatsoever.
Το να είσαι παπάς είναι επάγγελμα. Απλώνεις το χέρι και πουλάς τον Χριστό. Ακόμη και ο Καζαντζάκης το είπε αυτό.
Αυτοί είναι. Στον μεσαίωνα του σκοταδισμού τους.
Το θέμα είναι πώς η νέα αυτή κοπέλλα στραβώθηκε και πήγε στον παπά να την παρηγορήσει. Οπότε εφόσον είναι τόσο εύπιστη, πολύ καλά έκανε εκείνος και τη φόρτωσε με παπαριές.
Η κοπέλα έκανε όλα τα ξόρκια και τα μαντζούνια και τα κόκκινα και τα μπλε και δε ξέρω τι άλλο και έλαβε τη Θεία Κοινωνία σήμερα το πρωί. Τι να γράψω, τώρα; Καλά να πάθει; Δεν ξέρω. Μου φαίνεται πολύ σκληρό. Δυστυχώς, για μένα, δεν μπόρεσα να νευριάσω μαζί της(ευτυχώς για εκείνη). Η λύπη μου για το συμβάν της μετατράπηκε σε οίκτο. Άσχημο να το νιώθεις αυτό.
Όσο για το "φόρτωμα". Αφορά όσους επαγγέλλονται κοινωνικό λειτούργημα και δεν κατανοούν πόσο επηρεάζουν το κόσμο. Παπάδες, δασκάλους, δημοσιογράφους, κ.λ.π.. Και καλά να λες και να κάνεις μπούρδες μέσα στην άγνοια και την ημιμάθεια. (επικίνδυνο) Εκεί που «φορτώνω» περισσότερο, είναι όταν συνειδητοποιούν την επιρροή τους και εξασκούν εξουσία. (δις επικίνδυνο) Εκεί βγάζω νύχια, δόντια, γούνα (κι ας μην είναι πανσέληνος), σπαθί, παίρνω και το άλογο από τον περαστικό (όσοι πέρασαν από το σπίτι του ξέρουν τι εννοώ) και κάνω ό,τι μπορώ.
Δεν μπορώ να κρίνω την ανάγκη ενός ανθρώπου να πάει κοντά σε κάποιον "αντιπρόσωπο" του θεού του για κάποια δυσκολία που αντιμετωπίζει.
Καλώς ή κακώς έτσι αισθάνεται, αυτό κάνει.
Το αν αυτός ο παπάς φέρθηκε κατ'αυτόν το τρόπο είναι ένα θέμα (γνωστό. Συμβαίνει πλέον κατά κόρον). Το βασικό θέμα είναι αυτή η κοπέλα κατάλαβε ή θα ξαναπάει στην πρώτη ευκαιρία?
Εχω πολλές τέτοιες ιστορίες να διηγηθώ, παρόλο που έχω κόψει τις "διαπροσωπικές" σχέσεις μου με τους παπάδες.
Από που να αρχίσω? Από την περίπτωση μια φίλης που όντας φρεσκοπαντρεμένη πήγε να εξομολογηθεί και άμα είπε ότι προφυλασόταν γιατί δεν ήθελε να κάνει ακόμα παιδί λίγο έλειψε ο παπάς να την διαολοστείλει?
Καλύτερα να διηγηθώ ένα ανεκδοτάκι που διάβασα σχετικό.
Πιάνει τον Τοτό η μαμά του να παίζει το πουλί του και τον στέλνει στον παπά να εξομολογηθεί. Πάει ο Τοτός εκεί και τον ρωτάει ο παπάς:
Τι αμαρτία έκανες τέκνο μου?
Επαιζα το πουλί μου πάτερ
Γιατί τέκνο μου?
Γιατί δεν είχα τι να κάνω και βαριόμουν.
θα γράψεις το πάτερ ημών 100 φορές για να σε συγχωρέσει ο Θεός.
Μετά από καμιά βδομάδα πάλι τα ίδια, τον πιάνει η μαμά του, τον στέλνει στον παπά και εκείνος του βάζει να γράψει το πάτερ ημών 200 φορές.
Μετά από λίγο καιρό, ο Τοτός ξανάπαιξε το πουλί του και πάει πια μόνος του στην μαμά του της το λέει και της ανακοινώνει ότι θα πάει στον παπά. Του λέει εκείνη να περιμένει γιατί ήθελε να του δώσει ένα κέικ να πάρει στον παπά μιας και πάει εκεί.
Αυτή την φορά όμως είχε κόσμο πολύ, και αναγκάστηκε ο Τοτός να περιμένει αρκετή ώρα προτού να έρθει η σειρά του. Οση ώρα περίμενε άρχισε να τρώει σιγά σιγά το κέικ. Οταν είχε έρθει η σειρά του πια λέει στον παπά ότι περίμενε αρκετή ώρα και έφαγε εντω μεταξύ το κέικ που είχε στείλει για αυτόν η μαμά του. Τσαντίζετε ο παπάς και τον ρωτάει:
Γιατί το έκανες αυτό?
Γιατί δεν είχα τι να κάνω και βαριόμουν.
Και γιατί δεν έπαιζες το πουλί σου???
Αυτό είναι. Καθόλου δεν τους νοιάζει για το καλό μας, αρκεί να μην χάσουν τα προνόμια τους.
Γειά στα χέρια σου που έγραψαν, κορίστι μου. Δεν χρειαζόμαστε τους παπάδες. Οϋτε τις θρησκείες. 'Οποιες κι αν είναι αυτές. Δεν είναι άλλο από συστήματα εξουσιασμού και εκμετάλλευσης του ανθρώπου. Πάντα έτσι ήταν αλλά τώρα έχουν παραγίνει !Δεν αντιπροσωπεύουν τίποτε για τον άνθρωπο. Η επιστήμη και η φύση είναι τα μόνα που ξέρουμε και δεν πιστεύουμε στις ηλίθιες θεωρίες τους και τα παραμύθια τους. Αν θέλεις διάβασε το δεύτερο ποστ που έκανα τον Γενάρη.
@jim_hellas
Μια που ανέφερες τη Ζιμπάμπουε, να σου πω μια μικρή ιστορία:
Σε κάποια από τις τόσες παρελάσεις, κάπου στην ελληνική επικράτεια, υπήρχε και μια τοπική μπάντα -- η οποία έπαιζε ... χμ ... κάπως απαράδεκτα. Δυο από τους θεατές τη σχολίασαν λέγοντας: μα, καλά, πού τους βρήκανε, από τη Ζιμπάμπουε τους φέρανε; Και τότε γυρνάει ένας τρίτος που τους άκουσε, και τους λέει: Παιδιά, ήμουνα δέκα χρόνια στη Ζιμπάμπουε. Οι μπάντες τους έχουν άγγλους εκπαιδευτές και είναι όλες άψογες.
Αυτά για να μη νομίζουμε ότι είμαστε τίποτε πολιτισμένοι εδώ πέρα...
@όλους που με τιμήσανε με την παρουσία τους
Όσο θα υπάρχουν άνθρωποι, θα υπάρχουν θρησκείες, γιατί είναι πνευματική ανάγκη.
Το πως κινούνται, το καθορίζουμε εμείς. Το πόσο θα καταπιέσουν ή θα προσφέρουν πάλι εμείς, όσο ουτοπικό κι αν ακούγεται. Είναι ο νόμος της ζήτησης και της αγοράς, όπως γράψατε.
Είναι ο λόγος για τον οποίο συναντάμε τόσες αντιφάσεις στην ιστορία των θρησκειών και των Επισήμων Εκκλησιών τους (μιλάω για όλες): η επιβίωσή τους εξαρτάται άμεσα από τις ανάγκες των ανθρώπων και των κοινωνιών, στους οποίους απευθύνονται. Άρα, προσαρμόζουν τις καταστάσεις ή προσαρμόζονται στις εξελίξεις. Το πρώτο το πράττουν μόνοι τους, το δεύτερο μπορεί να το επιβάλλει, μακροχρόνια, η κοινωνία.
Στο μόνο πράγμα που ο πάτερ της ιστορίας ήταν στα πλαίσια της δουλειάς του ήταν το "είναι αμαρτία το εξώγαμο παιδί", γιατί αυτή είναι η γραμμή της Επίσημης Εκκλησίας. Κι αν πιστεύει κάποιος σ' αυτήν, οφείλει να πιστεύει κι αυτό. Αλλά, τα ματζούνια; Οι αμαρτίες των παππούδων; Εκεί ξέφυγε, κι εκεί νευριάσα. Τώρα, το αν συμφωνώ ή όχι με τα πιστεύω της Εκκλησίας ή κάποιας θρησκείας: Δεν έχει σημασία, παρά μόνο για τη δική μου τη ζωή.
Όσο, όμως, (και εκεί διαφωνώ jim_hellas) η Εκκλησία και η οποιαδήποτε Εκκλησία αποτελεί μέρος του Ελληνικού Κράτους, επεμβαίνοντας σε αναρίθμητα πράγματα, τότε ως πολίτης έχω τόσο το δικαίωμα όσο και την υποχρέωση, να την κρίνω. Τόσο την πίστη όσο και τις πρακτικές της.
Είτε πιστεύω κάπου είτε όχι.
Mιά και μου ζητήσατε σεντόνι, να σας δώσω ένα που αγόρασα χτες. Θυμίζω ότι στο post που είχα κάνει στο Gravity and the Wind για τη θέση της γυναίκας στην Παλαιά Διαθήκη είχα παραθέσει μεταξύ άλλων απόσπασμα για την κατάπτυστη ιστορία του Λωτ. Σας χαρίζω λοιπόν "απάντηση" χριστιανών (Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας, www.oodegr.com) επί του θέματος αυτού για να θαυμάσετε τα μυαλά τους. Tο κείμενο γράφτηκε το 2004 (μετά Xριστόν...).
____________________
Ψευδείς συκοφαντίες κατά του Λωτ
Είναι ιδίωμα των ασεβών και των δαιμονολατρών, να συκοφαντούν κάθε δίκαιο, τον οποίο η Εκκλησία και ο Θεός τιμά. Ένας τέτοιος κατασυκοφαντημένος δίκαιος, είναι και ο Λωτ.
Οι Νεοειδωλολάτρες, στην συστηματική προαπάθειά τους να μειώσουν την Αγία Γραφή, κατηγορούν και τον Λωτ για διάφορα θέματα.
[...]
2. Τον κατηγορούν επίσης, ότι πρόσφερε τις παρθένες κόρες του ώστε να ασελγήσουν εις βάρος τους οι κάτοικοι των Σοδόμων, προκειμένου να σώσει τους επισκέπτες του απ αυτούς.
Απαντάμε:
Υπάρχει "κλιμάκωση" στη σοβαρότητα τών πράξεων, και μάλιστα ανάλογα με την εποχή που ζει ο καθένας, και τις ισχύουσες συνθήκες και συνήθειες. Την εποχή εκείνη, η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ήταν ιερή. Και μάλιστα όταν σε επισκέπτονται ΑΓΓΕΛΟΙ. Ο Λωτ, ήταν πρόθυμος όχι να "προσφέρει", αλλά να "θυσιάσει" τις κόρες του, για χάρη τού ιερού καθήκοντος προς τους δύο επισκέπτες του, να τους προστατέψει. Δεν είναι "προσφορά", αλλά "θυσία", όπως κάποιος θυσίαζε την οικογένειά του στους διωγμούς τών Χριστιανών από τους ειδωλολάτρες, για να μην αρνηθεί τον Χριστό. Η πρόθεση μάλιστα τού Λωτ να θυσιάσει τις κόρες του για δύο αγνώστους αγγέλους, δείχνει ότι είχε ξεπεράσει τον εγωϊσμό του.
3. Μια τρίτη κατηγορία για τον Λωτ, είναι ότι άφησε έγκυες τις κόρες του, όταν τον μέθυσαν και κοιμήθηκαν μαζί του, ώστε να αποκτήσουν σπέρμα και να έχουν κάποτε κάποιον να τις φροντίζει.
Απαντάμε και σε αυτό τα εξής:
Αφού ο Λωτ ήταν μεθυσμένος, τι μπορούσε ο ίδιος να κάνει; Ακόμα και όταν το ανακάλυψε ξεμέθυστος, η πράξη είχε γίνει. Μπορούσε να την πάρει πίσω; Μόνο παράλογοι και φανατικοί όπως οι Νεοειδωλολάτρες, μπορούν να προσάψουν μια τέτοια κατηγορία σε έναν άνθρωπο που δεν είχε συνείδηση των πράξεών του.
Δεν τις "βίασε" τις κόρες του ο Λωτ, όπως ψευδώς λένε οι εχθροί της Αγίας Γραφής. Ούτε καν είχε συναίσθηση του τι συνέβη. Και η Αγία Γραφή είναι σαφέστατη σε αυτό.
Ακόμα και για τις κόρες του μπορούμε να πούμε, ότι παρά το κακό αυτό που διέπραξαν ενάντια στον πατέρα τους, δεν το έκαναν ούτε από βίτσιο, ούτε για διασκέδαση. Αλλά σε μια εποχή που μια γυναίκα μόνη της χωρίς απογόνους τη θεωρούσαν ντροπιασμένη, θέλησαν να εξασφαλίσουν απογόνους, με αυτό τον παράνομο τρόπο. Όμως μην ξεχνάμε ότι δίκαιο λέμε τον Λωτ, και όχι τις κόρες του!
Συμπερασματικά, στην πορεία τής ζωής του, έπαψε ο Λωτ να είναι συμφεροντολόγος, καθώς θυσίασε τις κόρες του για κάποιους ξένους, και ούτε ήταν άκαρδος. Διαφορετικά πρέπει να πούμε "άκαρδους" όλους τους μάρτυρες τής Εκκλησίας, που θυσίασαν τις οικογένειές τους για να μην αρνηθούν τον Χριστό, γιατί έβλεπαν τις γυναίκες και τα παιδιά τους να κατασπαράζονται από τα θηρία και να βιάζονται, και μπορούσαν να τους σώσουν μόνο με μία τους λέξη. Κι όμως, τους θυσίασαν για κάτι ανώτερο.
Για τον Λωτ η φιλοξενία ήταν το ύψιστο αγαθό στην εποχή του, πολύ δε περισσότερο, καθώς φιλοξενούσε αγγέλους. Και όπως είπαμε πιο πάνω, ούτε αιμομίκτη μπορεί κάποιος να τον πει, γιατί ήταν μεθυσμένος. Και μετά το μεθύσι του, δεν ήταν δυνατόν να αναιρεθεί η πράξη.
Οι νεοειδωλολάτρες που κατηγορούν τον Λωτ για πράξεις στις οποίες δεν είχε συναίσθηση, καλά θα κάνουν να μελετήσουν λίγο τις πράξεις τού Δία, τού βασικού "θεού" τους, τις οποίες έκανε με πλήρη συναίσθηση, και να μην πιάνουν στο στόμα τους τους δικαίους.
@π
Μα υπάρχει περίπτωση να σκεφτούν διαφορετικά; Μπήκα και στο site κι έφριξα! Χριστιανικό Πρακτορείο Ειδήσεων; Πλάκα μας κάνουν;
Το θέμα δεν είναι τί σκεφτονται αυτοί, αλλά το πως διαστρεβλώνουν, κατά το δοκούν, ό,τι τους συμφέρει και δεν τους βολεύει.
Απλώς χρειαζόμαστε και τα σεντόνια για να καλύπτουμε εκείνες τις βάρδιες που λέγαμε. Καλά έκανες και το έβαλες. Μόνο και μόνο για ν' ανοίξουμε κανά βιβλίο και μάθουμε ΚΑΙ από μόνοι μας.
Αλήθεια, πως σου φάνηκε ο "καναπές" μου;)
Είδες; Ο Θεός κάνει και εκτρώσεις! Να δω τι θα έχουν να λένε τώρα οι θρησκόληπτοι που θέλουν να γίνουν ξανά οι εκτρώσεις παράνομες. Αφού ο αφέντης τους άλλα πράττει.
Αυτό με το κόκκινο, δεν το πολυκατάλαβα. Συμπαθητική μαγεία μου θυμίζει. Και μετά λέμε ότι ζούμε στον 21ο αιώνα...