Πριν από μία εβδομάδα, μία φίλη μας, η Μ. βρήκε το σκυλάκι της φωτογραφίας στον κεντρικό δρόμο της Ερέτριας. Η φοβερή αυτή φάτσα είχε σπασμένο το μπροστινό αριστερό του ποδαράκι και η Μ. τον πήρε, τον έφερε στην Αθήνα και τον πήγε στον κτηνίατρο για να του φτιάξει το πόδι και να του δωθεί μία δεύτερη ευκαιρία. Δυστυχώς, η Μ. δεν έχει τη δυνατότητα να κρατήσει στο σπίτι της τον Charlie -έτσι τον ονόμασε- και τώρα ψάχνουμε μία φιλόζωη οικογένεια για να τον υιοθετήσει. Το ποδαράκι του τώρα αναρρώνει και ο χρόνος παραμονής κοντά στην Μ. μικραίνει επικίνδυνα.
Ο Charlie είναι -περίπου- 3 μηνών, ημίαιμος, έξυπνος και χαδιάρης. Πιθανώς, χάθηκε ή τον άφησαν στο δρόμο να πεθάνει. Σίγουρα, όμως, είχε επαφή με ανθρώπους, γιατί είναι, ήδη, κοινωνικός και μαθαίνει γρήγορα. Όταν μεγαλώσει θα γίνει ένας υπέροχος σκύλος μεσαίου μεγέθους. Έχει κάνει το πρώτο του εμβόλιο και είναι υγειέστατος.
Αν κάποιος ενδιαφέρεται να προσφέρει στον Charlie την οικογένεια που του αξίζει, μπορεί να μου στείλει e-mail στην διεύθυνση που υπάρχει στο προφίλ μου και θα επικοινωνήσουμε μαζί του. Αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, σας παρακαλώ, πείτε το σε γνωστούς σας, μήπως βρούμε τίποτα, γιατί ο Charlie κινδυνεύει να μείνει πάλι στο δρόμο.
Τι βοήθεια να προσφέρω από την μακρυνή Κύπρο;
Πάντως, ένας γείτονας που έχει κάμποσες γάτες και σκυλάκια, βάζει αγγελίες στις εφημερίδες και πάντα βρίσκει παιδάκι και οικογένειες. Το πιο απίθανο συνέβη προ μηνών: ήλθε μια οικογένεια... Τουρκοκυπρίων για να παρει ένα γατάκι ολόασπρο! Το ήθελαν, είπαν τα παιδιά τους... (Όποιος ζητάει του ανοίγουνε και όποιος ψάχνει, βρίσκει). Εν τω μεταξύ ο γείτοντας δεν είχε ιδιαίτερη αγάπη στους Τουρκοκυπρίους ,για δικούς του και όχι μόνον λόγους. Τελικά, το γατάκι έφερε αγάπη και ανθρωπιά και συγχώρεση...
Άσχετο, θα μου πεις καλή μου. Αφού δεν μπορω να βοηθήσω αλλιώς...
Artanis μου, σ΄ αγαπώ και σ΄ ευγνωμονώ.
η φίλη σου
Α.
paragrafos, 11/7/06 12:49 μ.μ.
Σας ευχαριστώ όλους και συγγνώμη που δεν σας απάντησα, αλλά έλειπα και όσο χρόνο είχα για να κάτσω, έγραψα κάποια ελάχιστα πράγματα σε μπλογκς φίλων.
Κι εγώ ελπίζω να βρεθεί ένα σπίτι για τον Τσάρλι, αλλά...
Apousia μου, σ΄ ευχαριστώ που επικοινώνησες με τον κτηνίατρό σου, ε, του Γιάννου θέλω να πω!
Το ξέρω, κι εγώ σκέφτηκα να τον πέρναμε, αλλά έχουμε ήδη δύο, καθώς, όσο γερνάει η γιαγιά μου , αναλαμβάνουμε εμείς τις περισσότερες υποχρεώσεις για την σκυλίτσα της, ε, το τέρας, θέλω να πω!
λίίίίτσααααα, καλησπέραααααα! Έστω και τόσο ετεροχρονισμένα. Σόρρυ!
π, μακάρι να βρούμε κάτι!
Παράγραφέ μου, καθόλου άσχετο! Και μετά από τα γεγονότα των δύο τελευταίων ημερών στα μπλογκς, μα εντελώς καθόλου άσχετο!
Σ' ευχαριστώ για την σκέψη σου. Βοηθάει πολύ περισσότερο απ' όσο φαντάζεσαι...
Η Φίλη σου.
Καρδούλα μου, καλημέρα,
σήμερα όσοι εδώ στην Κύπρο "δεν ξεχνάμε", όσοι "σκεφτόμαστε" και δεν μας πνίγει η χαρά του καλοκαιριού, σήμερα για μας είναι μέρα φρικης, θλιψης και απελπισίας.
Σαν σήμερα (15 Ιουλίου) οι παλιάνθρωποι έκαναν πραξικόπημα κι ανοίξανε τις πόρτες στον Αττιλα (άλλο που δεν ήθελε...)...
Πριν λίγο χτύπησαν οι σειρήνες... όπως τότε που ήμουνα μωρό: οι σειρήνες χτυπούσανε κι εμείς τρέχαμε να γλιτώσουμε προς το πουθενά και την προσφυγιά...
σ΄ αγαπώ
σ΄ αγαπώ
σ΄ αγαπώ
Α.
paragrafos, 15/7/06 10:11 π.μ.
Artanis said...
Παράγραφέ μου, πήρα το e-mail και σου απάντησα το μεσημέρι. Ελπίζω να το πήρες.
------------------------------
Τώρα το είδα!
Όλα εντάξει. δεν υπρχει πλέον εμποδιο
σε φιλώ
Με απέραντη αγάπη
Α.
paragrafos, 17/7/06 12:49 π.μ.
Artanis...δεν έχω ξαναγράψει στις ωραίες σελίδες σου, αλλά τις έχω επισκεφθεί κατά καιρούς...Αυτές τος μέρες, μπαινοβγαίνω μόλις βρω λίγο χρόνο να "χαζέψω" αυτον τον υπέροχο τύπο.
Αν ήμουν στην Αθήνα, στην Ελλάδα, νομίζω δε θα είχα δεύτερη σκέψη. Αλλά και εδώ στην Κύπρο, η αγάπη μου για τους συγκατοίκους μας στον κόσμο, είναι περιορισμένη στο να βάζω (βάζουμε) σε καθημερινή βάση, νερό-πολύ νερό ειδικά τώρα το καλοκαίρι και φαγάκι στο πίσώ μέρος της πολυκατοικίας. Το διαμέρισμα, κυρίως όσο είναι τα παιδιά ακόμα μέσα, φοβάμαι πως θα αποδειχθεί άβολο και για τον οποιοδήποτε τετράποδο φίλο αλλά και για μας..
Σε παρακαλώ ωστόσο, να μας γράψεις όταν έρθει η ώρα, το τι απέγινε ο φίλτατος σκύλος. Και αν τα πράγματα στενέψουν, να το επισημάνεις να βρούμε τρόπους να μεταφέρουμε την έκκληση όσο μπορεί να γίνει πιο έξω.
georgia m., σ' ευχαριστούμε για τις ευχές σου και καλώς ήρθες! Δύο γάτες; Σε ζηλεύω, γιατί έχω άσχημη αλλεργία στις γάτες και έχω να χαϊδέψω γάτα από παιδί!
Χτες, που πήγα στην κτηνίατρο το τερατάκι της γιαγιάς μου (ένα μεγάλο ημίαιμο γκριφόν), είδα μία κυρία μ' ένα μωρό καφέ γατάκι, τοσοδούλικο, που είχε κατατρομάξει από τις αγριοφωνάρες των ΠΕΝΤΕ τεραστίων διαστάσεων σκυλιά, που περίμεναν. Μα και τα 5 όμως, τεράστια. Περιττό να περιγράψω τι έγινε.
Το καημένο, από τις φωνές τους τρελάθηκε από το φόβο του....
Δύοντα, καλώς ήρθες κι εσύ και σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
Το να βάζετε νερό και φαγητό δεν είναι και λίγο. Ο καθένας μας κάνει ό,τι μπορεί.
Σίγουρα θα γράψουμε τα νεότερα για τον Τσάρλι, είτε εγώ είτε ο π, όποιος έχει πρώτος νέα.
Δεν είναι φάτσας;;;;;
Μίλησα σήμερα με την Μ. και μου είπε ότι είναι πολύ παιχνιδιάρης και πολύ ...κουτσομπόλης! Τρελαίνεται να κοιτάει από το μπαλκόνι τα τεκταινόμενα!!!
Λυπάμαι που δεν μπορώ να τον πάρω.
Ο Γιάννος θα τρελαινόταν από τη χαρά του,γιατί θέλει πάρα πολύ να έχει παρέα.
Θα τρελαινόμουν όμως κι εγώ,γιατί ο Γιάννος είναι ''πολύς'' από μόνος του.
Βέβαια σκεφτόμενοι όλοι εγωκεντρικά, και το τι μας βολεύει,ο Τσάρλι θα μείνει μόνος του.
Δώσε μου λίγες μέρες..
Όσο για την ''αγγελία'', ήδη τηλεφωνώ στον κτηνίατρό μου,να το γράψει στο πινακάκι ανακοινώσεών του,στην υποδοχή.
Υ.Γ.
Στον κτηνίατρο του Γιάννου,όχι στον κτηνίατρό ΜΟΥ.
Ή μήπως,''γλώσσα λανθάνουσα'' κ.λ.π.?
Φιλιά!