





τ' αγόρια της Χεζμπολάχ,
τα κορίτσια του Ισραήλ,
τα δάκρυα του Πολέμου,
η ματιά της Ειρήνης,
το ασπρόμαυρο "Πότε?".
Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Εικόνες κατασκευασμένες η μία από παρέλαση παιδική και η άλλη από κατά παραγγελία φωτογράφιση (προσέξτε στο φόντο τον φωτογράφο). Εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό. Μα τι να περιμένει κανείς από ηγέτες που στέλνουν τους καλύτερους τους, να σκοτώνουν και να σκοτώνονται. Αντίποινα ο ένας για ότι κάνει ο άλλος. Οι μεν με μαύρες κουκούλες, οι δε με μοδάτες στολές πνιγμένοι στην αλαζονεία τους . Άκαρδοι τρελοί φονιάδες. Όλοι.
George Sou, 25/7/06 12:31 π.μ.

Αυτό που λέει ο mickey, για μένα δεν είναι θεωρία (8 μηνών η σύντροφος μου).
Αμηχανία,
Άγχος,
Αγανάκτηση.
andy dufresne, 26/7/06 12:13 π.μ.

andy, μπορεί να σου φαίνεται θεωρία ή ουτοπικό ή δεν ξέρω τί άλλο, αλλά κάπου μέσα μου, στο τέρμα βάθος, πιστεύω ότι είναι στα χέρια μας η Αμηχανία, το Άγχος, η Αγανάκτηση να γίνουν Ειρήνη. Ή τουλάχιστον, να δώσουμε στα παιδιά μας τον δρόμο για εκεί. Για να τον συνεχίσουν εκείνα.
(Ώπα, ο κυνισμός έφυγε. Thnks, Andy.)

Τι "why"...
"Because"...
Οσο υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν όπλα, το γιατί τα παίρνουν να ρωτάμε, ή γιατί δεν έμαθαν να ΜΗΝ τα παίρνουν, να το θεωρούν το ύψιστο κακό... Τι να πω, ταχύρρυθμα εντατικά σε κάνα βουδιστικό μοναστήρι από μικροί και ίσως κάτι καταλαβαίναμε όλοι μας...
Το έγραψα & θα συνεχίσω να το γράφω, η παράνοια συμπυκνωμένη στη Λιβανέζα μάνα: "πρέπει να σώσω τα παιδιά μου, να τα μεγαλώσω, να πάνε να τους σκοτώσουν!..."
Να πω τώρα καλημέρα ή....
:(
:)

κώστα, sήμερα έχουμε περισσότερες πηγές και δυνατότητες πληροφόρησης. Πριν από 50 χρόνια οι αντιδράσεις του κόσμου σ' αυτόν τον ακύρηχτο και θρεμμένο από μίσος πόλεμο (και από τις δύο πλευρές), δεν θα ήταν τόσο γρήγορες.
Ό,τι κάνει η Αμερική, τα κάνουν και άλλες χώρες. Δεν είναι η πρώτη, ούτε η μόνη χώρα που επιδεικνύει την δύναμή της και την επιρροή της μ΄αυτούς τους τρόπους. Και ούτε η τελευταία.
Φοβάμαι ότι όταν κοιτάμε μόνο προς ένα σημείο, γυρνάμε την πλάτη μας σε άλλα.

Απείρως περισσότερες πηγές απ' ότι στο παρελθόν και 99% προεπιλεγμένες.
Σαν την παλιά διαφήμιση: διαλέγουμε πριν από σας για σας.
Θα ήταν καλύτερο να βρούμε κάτι που να είναι αποτελεσματικό κυρίως κι όχι μόνον γρήγορο. Μιλάω για την αντίδραση τής κοινής γνώμης. Γιατί κι εδώ ακόμη μάς έχουν προλάβει με την επιστημονική χρήση τής κοινωνικής ψυχολογίας και τής ψυχολογίας τής μάζας.
Όσο για το ποσοστό ευθύνης των πολέμων (και όχι μόνον) στη Γη, όπως και να το κάνουμε
οι Η.Π.Α. έχουν την ... ΜΕΡΙΔΑΡΑ τού λέοντος.

Πάντως διαπιστώνω μια πρόδο. Στην εφηβία μου το σήμα της ειρήνης, όταν δεν μπερδευόταν με το σήμα της μερσεντές, ήταν δαιμονοποιημένο και προκαλούσε τη βίαιη αντίδραση της (τότε) αστυνομίας. Ηταν το μαύρο σημάδι του αναθεματισμένου Μπέρτραντ Ράσελ, που ξεσήκωνε τους νέους με τις αντιδραστικές θεωρίες του.
"Είχα πει ότι δεν θα κάνω καμία πολιτική ανάλυση.."
..και.. γιατί να μη κάνουμε πολιτικές αναλύσεις; Φοβόμαστε κανένα; Η απομάκρυνση από την πολιτική είναι φρούτο αμερικανικό, που απενοχοποιεί τους πολίτες των ΗΠΑ.. γλιτώνει από ταλαιπωρίες την ηγεσία τους.. πολιτική για εκείνους σημαίνει κομμουνισμό και κακούς ρώσους, κινέζους, κλπ, και θα είχαν ντράβαλα αν άρχιζαν να τσακώνονται όλες οι "φυλές" που βρίσκονται εκεί πέρα.. Για μένα (γνώμη μου) πολιτική είναι όλα, ακόμα και ο τρόπος που πίνουμε το τσάι μας!!!
Αφαιρώντας την πολιτική, τη λογική σκέψη δλδ, γινόμαστε πρόβατα και αναζητούμε τον τσοπάνη μας! Απλό.
Με το "πολιτική" δεν εννοώ βέβαια την ένταξη σε κόμματα ή το ανακάτεμα με ομάδες. Και ο αταξινόμητος, ο διαμαρτυρόμενος πολίτης κρατά μια πολιτική στάση -ίσως μάλιστα την καλύτερη...
Αντε, πάλι μακρυγόρησα.. ένας λόγος που αποφεύγω να κάνω σχόλια!
;-)
Χαιρετώ τα πλήθη... σμουτς!!:-)

Νιώθω ότι περπατάμε σκυφτοί, ζαρωμμένοι, απελπισμένοι..
Πότε-πότε κοντοστεκόμαστε να ανταλλάξουμε κοφτές, λειψές κουβέντες μεταξύ μας, να σχολιάσουμε, να κουνήσουμε το κεφάλι συγκαταβατικά.
Ήττα λοιπόν, ναι.
Ή μήπως χειρότερη απ' αυτήν, είναι η παραδοχή της;
Καπετάνισσα, 29/7/06 7:21 μ.μ.

Κι ασπρόμαυρη σιωπή,κι ασπρόμαυρη κραυγή!
Ήττα!
Της κοινωνίας των Εθνών,της κοινωνίας των πολιτών,του καθενός μας..