18.2.07
Τι θα γίνεις, όταν μεγαλώσεις; (x5)
Μετά από την πρόσκληση της Renata και του JustAnotherGoneOff είπα να γράψω τα 4 πράγματα που ήθελα να γίνω και το 1 που έγινα.

Στα έξι μου ήθελα να γίνω μπαλαρίνα. Και επειδή η επιθυμία μου ήταν διαταγή, αμέσως με γράψανε σε μία σχολή μπαλέτου, όπου τον πρώτο χρόνο ήμουν ΤΟ σούπερ ταλέντο, όχι μόνο της τάξης μου, αλλά της σχολής όλης. Τα προβλήματα αρχίσαν τον δεύτερο χρόνο, όταν "πέταξα" τρελό ύψος και άρχισα να γίνομαι ξυλάγκουρο. Συνέχισα και την τρίτη χρονιά, με την ελπίδα της μάνας και της δασκάλας ότι το ψήλωμά μου θα ηρεμήσει λίγο και ότι θα ξαναβρώ την χάρη της χαμένης μπαλαρίνας.
Τζίφος! Μέσα σε ένα χρόνο ψήλωσα άλλους 10 πόντους και στην τρίτη δημοτικού είχα το ύψος που θα έπρεπε να έχω στην έκτη. Η καριέρα μου ως χορεύτρια έληξε άδοξα, λίγο πριν βάλω πουέντ.

Στην τρυφερή ηλικία των 7 ετών περνούσα λίγο ζόρικα και αυτό συντέλεσε στην δημιουργία της εσωστρέφειάς μου. Την ίδια περίοδο μου έκαναν δώρο τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Το παραμύθι με ρούφηξε στους υπέροχους φανταστικούς του κόσμους και η φαντασία μου έδωσε την λύση στα προβλήματά μου: Θα γινόμουν η Γκαλάντριελ! Καλή, συμπονετική, ήξερε τα πάντα, έβλεπε τους πάντες, σοφή, αλλά δυνατή, πανέξυπνη, ακριβοδίκαιη, καθόλου αφελής, και πάνω από όλα: ΕΚΑΝΕ ΜΑΓΙΑ! ΚΑΙ ΞΟΡΚΙΑ! Ήταν το τέλειο σχέδιο, αλλά καταστράφηκε, όταν κατάλαβα ότι, ναι μεν είχα τα ίδια αυτιά με τα ξωτικά, αλλά ήμουν άνθρωπος.

Αργότερα, με την βοήθεια της οικογένειας, άρχισα να βγαίνω από το καβούκι μου και να αντιμετωπίζω τον κόσμο λίγο διαφορετικά.
Οπότε, όταν άρχισαν οι Thundercats απέκτησα κανούρια ασχολία. Και φυσικά, ήθελα να γίνω η Cheetara (THUNDER, THUNDER, THUNDERCAAAATS!!!) και να τρέχω απίστευτα γρήγορα, να "βλέπω" τα γεγονότα, να έχω για όπλο ένα κοντάρι, ξανθά μαλλιά με βούλες, γαμώ τα σώματα, τον Λάιονελ για γκόμενο και -φυσικά- να σώσω τον κόσμο.

Κάπου προς το τέλος του δημοτικού, με βάλανε κάτω και άρχισαν να μου πιπιλίζουν τα αυτιά.
- "Τι θες γίνεις, όταν μεγαλώσεις, πουλάκι μου;".
- "Μα ηθοποιός, φυσικά!"
Μπήκα, λοιπόν, σε κάτι θεατρικά και ενώ τον πρώτο χρόνο τα πράγματα πήγαιναν σύμφωνα με το σχέδιό μου, τον δεύτερο χρόνο κατατροπώθηκα από ένα μεγαλύτερο ψώνιο από εμένα, αλλά με -επίσης- μεγαλύτερο ταλέντο από το ψώνιο της, και φυσικά από το ταλέντο μου.
Η χαριστική βολή ήταν σε ένα μονόλογο, τον οποίο θεωρούσα ότι θα πάρω να πω εγώ, αλλά τον πήρε εκείνη. Πήρε και το απίστευτο χειροκρότημα από το κοινό στην παράσταση, και το χειρότερο από όλα ήταν ότι στο τέλος ήρθε και μία διάσημη ηθοποιός που μας παρακολούθησε για να της πει "έχεις μεγάλο ταλέντο, κοριτσάκι μου!" Πήρα τα μούτρα μου και το ύψος μου και αποσύρθηκα αξιοπρεπώς...

Με την μουσική ασχολήθηκα χωρίς να το καταλάβω. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, θυμάμαι σταθερά δύο πράγματα: Την μουσική, η οποία κυριαρχούσε στο σπίτι μας από πριν γεννηθώ εγώ, και ότι θα γινόμουν δασκάλα. Όχι ότι ήθελα από μια στιγμή και μετά να γίνω δασκάλα. Ήταν πάντοτε σίγουρο για μένα ότι αυτό θα κάνω. Αντί να παίρνω τις κούκλες μου και να τις χτενίζω, να τις πλένω και να τις ντύνω, τις έβαζα όλες στη σειρά και τους έκανα μάθημα. Ό,τι αν έκανα -τελικά- στην ζωή μου, ήταν παράλληλα με αυτήν την ιδέα.
Η μουσική ήταν άλλο πράγμα. Ήταν στη ζωή μου, όπως η ανάσα μου. Κάτι τόσο αυτονόητο όσο το να τρώμε και να κοιμόμαστε. Έπρεπε να μεγαλώσω για να καταλάβω ότι δεν είναι έτσι για όλους.
Έγινα μουσικός, τελικά. Και μέσα από την μουσική, έγινα και δασκάλα.
Τα δύο πράγματα που -για μένα- ήταν πάντοτε αυτονόητα.

Δεν ξέρω αν με έχει καλέσει και κανείς άλλος και δεν ξέρω ποιον να καλέσω, με την σειρά μου.
Χμμμμ...
ΟΚ. Λοιπόν:

Κώστας
Τάκης
Aphrodite
Rodanis
Selasforos
 
Από την Artanis στις 5:28 μ.μ. |


24 Comments:


Σμουτς!
Εγώ πάλι έλεγα "σα γίνω ζακάλα", μπήκα και στην επετηρίδα των φιλολόγων, αλλά μόνο αυτό δεν έχω κάνει όπως ξέρεις!

 

Blogger An-Lu, 19/2/07 5:50 μ.μ.



Καλά, μετά το ποστ σου, εμένα τι μου μένει να γράψω? Το απήλαυσα όσο δεν φαντάζεσαι, ειδικά το ότι τελικά... έκανες αυτό που ήταν εξαρχής μπροστά σου!

Αν και είμαι σίγουρη ότι και ηθοποιός θα ήσουν μια χαρά, μεταξύ μας τώρα, αν δεν έχεις στοιχεία δραματοποίησης δε γίνεσαι και καλός δάσκαλος η αλήθεια είναι...

Αυτές οι 5 ερωτήσεις είναι στάνταρ ή ο καθένας τις ερμηνεύει όπως θέλει? Πχ τα 5 μου προτερήματα, τα 5 μου μεγάλα προτερήματα, τα 5 μικροσκοπικά μου ελαττώματα, ίσα που φαίνονται αλλά χρειάζεστε 5 μικροσκόπια κτλ...
:)))

Μέχρι να μου πεις, I take mental notes, έχω πήξει στην... αποδελτίωση των εγκαινίων της έκθεσης και τη νέα συνεργασία με τον Ihadafarminafrica (βίντεο σε δικό του μέρος με δικό του hosting ώστε να μην χρειάζεται παρεμβολή άλλου και ξεκινάμε κάτι δικά μας videos, ο θεός να βάλει το χέρι του!!!)

 

Blogger Aphrodite, 19/2/07 6:14 μ.μ.



Εγω πάλι αν δεν ήμουν δασκάλα, θα ήθελα να 'μουν μουσικός! ;) Όμορφες φιλοδοξίες είχες, κούκλα μου! ;)

 

Blogger Σταυρούλα, 19/2/07 8:21 μ.μ.



Egw den eiha kai polles epiloges... i prwti mou lexi den itan mama i mpampa. Itan... sti8oskopio! :P:P Logoi polloi kai diaforoi (oxi, to xekoiliasma den einai toso endiaferon oso akougetai. Mallon vareto! :P!!!!)
Pantws sou tairiazei to daskaliki. Ypomonetiki, me humor kai panta etoimopolemi. Toulahiston ayti tin entypwsi mou edwses. Xreiazontai ayta ta haraktiristika poly sto daskalo. Poso mallon se daskala mousikis opou prepei na ehei iwveio ypomoni. Kali sou epityhia se oti ki an kaneis!

 

Blogger Giatros gia desimo, 19/2/07 11:08 μ.μ.



Κατ' αρχήν: Φιουουουου, την γλύτωσα και απο δώ....

Δεύτερον: εγώ προτιμούσα να γίνω Σάβρονας (Sauron) και τελικά έγινα Δαίμων Dormammu φοβερός κι απαίσιος και πολύ το φχαριστιέμαι να πούμε!

 

Blogger Dormammu, 20/2/07 12:42 π.μ.



Η Τσιτάρα μας ενώνει! Γιο μεν!

 

Blogger cindaki, 20/2/07 1:05 μ.μ.



Καλή μου Αρτάνιδα ευχαριστώ για την πρόσκληση.

Τελικά ελπίζω να έγινες αυτό που πραγματικά επιθυμούσες. Και το λέω επειδή ανήκω στην ίδια κατηγορία. Μερικές φορές αισθάνομαι ότι μόνο ο ερασιτέχνης μουσικός παραμένει αυτό που λέει η λέξη: Εραστής της τέχνης. Ίσως εμείς απλά φθειρόμαστε...

Θα γράψω και εγώ κάτι για μένα, αν και γενικά έχω σαν αρχή τα ποστ μου να μην περιστρέφονται γύρω από προσωπικά μου ζητήματα.

 

Blogger Σελασφόρος, 20/2/07 2:46 μ.μ.



Πολύ μου άρεσε η επαγγελματική σου σταδιοδρομία και έχω να παρατηρήσω ότι είχες πολύ ανοιχτόμυαλους γονείς!

 

Blogger Debby, 20/2/07 3:21 μ.μ.



Εγώ έλεγα θα γίνω εισαγγελέας.
Μετά δασκάλα.
Μετά αεροσυνοδός.
Μετά ηθοποιός.

Τώρα που έγινα ό,τι έγινα, τι κατάλαβα;

Μάκια!

 

Anonymous Ανώνυμος, 20/2/07 3:37 μ.μ.



Καλημέρα

super 5ντάρια!!!

:-)))

...και τελικά ο καθένας μας γίνεται αυτό που ήταν να γίνει...

Να ' σαι καλά.

 

Blogger sadosadist, 20/2/07 4:16 μ.μ.



Αγαπητή αρτανιδα, σε ευχαριστώ για την πρόσκληση, θα ανταποκριθώ σύντομα. Τα σταυροδρόμια σου έχουν ενδιαφέρον, καθώς όλα (συμπεριλαμβανομένης και της τελικής σου επιλογής) ήταν γύρω από την τέχνη, όμως ενώ αρχικά είχες την ανάγκη να εκφραστείς με όλο σου το σώμα, στην συνέχεια κατέληξες σε κάτι περισσότερο «εγκεφαλικό». Νομίζω κάτι αντίστοιχο έχει συμβεί και με μένα, (σε άλλον δρόμο), αλλά και με πολλούς από τους γνωστούς μου. Πάντως, ανεξάρτητα από την επαγγελματική η μή ενασχόληση με το αντικείμενο του πάθους σου, οι επι του αντικειμένου εγκύκλιες σπουδές βοηθούν πολύ, όπως και η καθημερινή ενεργητική τριβή, έστω και επαγγελματική. (Ομιλεί ερασιτέχνης!)

 

Blogger rodanis, 21/2/07 11:21 π.μ.



στρασογοργόνα,υπάρχει κάτι που δεν έχεις κάνει;;;;
Φτου σου, παιδί μου!

θεά Άφρο, άσε τις πολλές ερωτήσεις και ξεκίνα να γράφεις.
ΑΝΟΙΞΕ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΟΥ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! (όχι, που θα μου γλίτωνες...)

renata, σ' ευχαριστώ και πάλι. Είσαι τέλεια δασκάλα!

trelogiatre,πως κατάφερες και είπες "στηθοσκόπιο", πουλάκι μου; Φαινόσουν από μικρός, ε;;;
Και μην πας να μας πείσεις ότι το ξεκοίλιασμα δεν σου είναι ενδιαφέρον, γιατί δεεν.....
:-ppppppppp
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τις ευχές!

δαίμονα, βρίσκω την αναβάθμισή σου από Σάουρον σε dormammu πολύ πιο συναρπαστική. Μπροστά του ο Σάουρον είναι για τα μπάζα. Άσε που θα ήσουν ένα σκέτο μάτι...
Νομίζεις ότι την γλίτωσες; Μπου χα χα! Μισό, να φωνάξω τον spiderman...
:-)

sofi, γιο!!!
(Σαν πολλές μουρλές δεν μαζευτήκαμε εδώ μέσα;) :-D

 

Blogger Artanis, 21/2/07 3:14 μ.μ.



σελασφόρε, η ευτυχία μου είναι ότι δουλεύω πάνω στις δύο μου αγάπες.
Έχω κάνει και άλλες δουλειές για βιοπορισμό, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι, αν συνεχίσω, τότε η μουσική, γιοκ.
Αν δεν παίζεις -πρώτα- μουσική, δεν μπορείς να διδάξεις και ξέρεις πολύ καλά τι εννοώ.

Έτσι, ρισκάροντας, παραιτήθηκα και έκανα κάποιες θυσίες -βασικά, οικονομικές- για να κάνω αυτό που ήθελα. Και για να λέμε και του στραβού το δίκιο, δεν έσκασαν τόσα χρήματα οι δικοί μου για τις σπουδές μου, ώστε να καταλήξω να κάνω κάτι άσχετο.

Όσο για την φθορά, από την εμπειρία μου, πρέπει να είμαστε συνεχώς σε εγρήγορση και να περνάμε τους εαυτούς μας από αμφισβήτηση πότε πότε για να κρατάμε τις ισορροπίες.

Όταν έγραφα "τα 4 πράγματα που ήθελα να γίνω και το 1 που έγινα", ήθελα να γράψω "τα 4 πράγματα που ήθελα να γίνω και το 1 που θέλω ακόμη" για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν έχω σταματήσει να νιώθω μαθήτρια και ελπίζω να μην σταματήσω ποτέ. Αλλά, θα έπρεπε να το εξηγήσω και το ποστ θα έβγαινε μεγάλο. Άλλωστε, δεν ήταν αυτό το θέμα του. Νομίζω ότι καταλαβαίνεις τι εννοώ...

 

Blogger Artanis, 21/2/07 3:32 μ.μ.



debby μου, γιατί λες ότι έχω ανοιχτόμυαλους γονείς; Από διαπιστώνεις κάτι τέτοιο;

argyrenia, ήθελες να γίνεις ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ;;;;;;;;; Α ΠΑ ΠΑ!
Βασικά, είσαι αυτό που μετράει περισσότερο:
ΚΑΙ ΓΑΜΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!

ihadafarminafrica, κάποια στιγμή θέλω να μου εξηγήσεις την επιλογή του νικ σου. Είναι τεράστιο! :-D
Πάντως, όσοι κάνουμε αυτό που αγαπάμε είμαστε πολύ τυχεροί. Πάρα πολύ τυχεροί, ihafia. (Χα! Σου μίκρυνα το όνομα....) :-p

rodani, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για την ψυχανάλυση των επιλογών μου. Ήταν πολύ όμορφη!
Όσα έγραψες είναι η συνταγή για να κάνεις κάτι καλά, είτε βγάζεις το ψωμί σου από αυτό είτε όχι.
(Μπορείς να μου το κάνεις πόστερ;)
:-)

 

Blogger Artanis, 21/2/07 3:44 μ.μ.



Συγγνώμη, που άργησα να σας απαντήσω, αλλά χτες έτρεχα σαν τρελή.....

 

Blogger Artanis, 21/2/07 3:46 μ.μ.



Ξέρεις πολλούς γονείς που να τους πουν τα παιδιά τους ότι θέλουν να γίνουν ηθοποιοί ή μουσικοί και αντί να πατήσουν τσιρίδα, αντ' αυτού να βοηθήσουν όπως μπορούν???

:-)

 

Blogger Debby, 22/2/07 9:46 π.μ.



Απολαυστική η διήγηση και αποκαλυπτική του ότι δεν 'μεγαλώσατε' ακόμη. Εύχομαι η δροσιά αυτή να είναι παντοτεινή! :)

 

Blogger Κωστής Γκορτζής, 23/2/07 8:55 π.μ.



Δεν έχω πετάξει με αιωρόπτερο...ακόμα ;-)

 

Blogger An-Lu, 23/2/07 2:26 μ.μ.



ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΧΧ!!!

Εδώ δεν προλαβαίνω να κοιμηθώ (παρά με δόσεις και πάλι, 4ωρο και αν!), να φάω σαν άνθρωπος (ζω με γκοφρέτες), να προλάβω τις δουλειές μου (έχω κοντέψει απ΄το στρες και τη βιασύνη μου να καρυδώσω παππού σε ταμείο σούπερ-μάρκετ που έβγαλε πορτοφολάκι να μετρήσει 70τόσα ευρώ σε σέντσια!), Θ'ΑΝΟΙΞΩ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ?!?!?!?!?

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!

Βέβαια, έτσι που μ'έζεψε ο ihafia [copyright Aphro ages ago, αλλά βρες ακόμη συντομώτερο, χάρη θα μας κάνεις!] και κάνουμε εκείνα τα θεόμουρλα βίντεο-πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικο-σεξολογικές αναλύσεις, τελικά έχει εκείνος ανοιχτά τα σχόλια οπότε θα με βρίσκετε ΚΑΙ εκεί!

Τρέχω να αποτελειώσω τα 5 δικά μου. Είμαι στα 2, παω για τα 2μισυ κι εύχομαι να τα καταφέρω και να μην πέσω κάτω!

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

 

Blogger Aphrodite, 24/2/07 9:13 μ.μ.



debby, ναι ξέρω αρκετούς. Αλλά, γνωρίζω και κάποιους παρανοϊκούς που μπήζουν τις φωνές ακόμα και στην ιδέα!
:-)

ημίαιμε, σ' ευχαριστώ πολύ!!!
:-D

an-lu, όταν πετάξεις με αιωρόπτερο, please, θέλω να είμαι εκεί! (Στο έδαφος, εννοείται...)

Άφρο, άσε τις δικαιολογίες!!!
Και έλεγα που το έχω ξαναδει αυτό το "ihafia", που το έχω ξαναδεί...
Σόρυ, για το κλόπυραϊτ, κούκλα μου!
Μήπως, αν τον βγάζαμε "iha";
Ή "ihaf";
;-)

 

Blogger Artanis, 25/2/07 4:49 μ.μ.



Ιha εδώ!!!

Μα τι θα γίνει, όσο πάει θα μου μικραίνετε το όνομα, τώρα που πάω να κάνω και... διεθνή καριέρα προς τις Κάννες;

(την Αφρο θα την αφήσω εδώ, στη Δράμα το πολύ, να μάθει να μου κουτσουρεύει το τιμημένο ιμπεριαλιστικό μου νικ!)

Σας προσκαλώ στο νέο μας μπλογκ, The Bloggerines, από το Bloggers + Marines + Sirenes, που θα δείτε τι θέλουμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε.

ΚΑΝΑΛΙ!

Λολ λολ λολ!

 

Blogger sadosadist, 26/2/07 4:01 μ.μ.



iha, όταν θα πας στις Κάννες θα με πάρεις και μένα μαζί σου;;;;;
Πληηηηηζ!!!
Θα κάνω την γλάστρα του καναλιού, πληηηζ!
Περνάω από το bloggerinnes, αμέσως!

 

Blogger Artanis, 28/2/07 1:06 π.μ.



Πότε θα μου κάνεις ιδιαίτερα που τα έχω ανάγκη καλό μου Artanaki;
Υπόσχομαι να είμαι καλό παιδάκι!^_^

xxx

 

Blogger exilio, 28/2/07 10:41 π.μ.



Όποτε θέλεις, κούκλα μου! Όποια βοήθεια χρειάζεσαι, πέστο!
Φιλάκια!!!

 

Blogger Artanis, 28/2/07 6:51 μ.μ.