ναι μπορούμε να τ αποκαλύψουμε.
Περνώντας μια Αρχαγγέλα βιαστικά καβάλα πάνω σε μια κοσμοσφαίρα ανέμισε το ριχτούλι της.
Όπως ήταν από κάτω το αγοράκι, κατά λάθος έπεσε το βλέμμα του κάπου... έτσι καταχάρηκε, όπως μπορείτε να διακρίνετε, εμφανώς...
Καλό σας καλοκαίρι υγρόν μακρύ ζεστό σε βαθειές αμμουδιές και ότι επιθυμείτε να τόβρετε ...
+ευλόγησον+
ΠροΔήλος αρχαιοελληνική αρχαγγέλα μουνιστοντόπως εναγκαλίζουσα το θείον λιακοπουλοβρέφος. Πρόκειται για ακαταλόγιστης γαλαξίας απόδειξη της αληθιότητος του προφύτου, αλλά μόνον τα υπερτεχνολογικά εργαλεία και οι καστρολογικές γνώσεις που διαθέτει ο funEL επιτρέπουν την ορθή ανάλυση του (παρα-πλανητικού δια αρχαρουρίους) ευρύμματος. Πάσα άλλη άποψις ερασιτεχνών παρατιριτεριτών είναι νεφελέστατη.
Όταν αναλογίζομαι τον ατελείωτο χρόνο που ζουν αυτές οι υπόρξεις το σύμπαντος και τις συγκρίνω με τις δικές μας ζωες, αισθάνομαι δέος.
Από την άλλη μεριά, σκέφτομαι, ότι ίσως δεν είναι τυχαίο που οι άνθρωποι ερχόμαστε για νά φύγουμε κάποτε.
Το ίδιο, άλλωστε, ισχύει και για το σύμπαν. Όλα έχουν ημερομηνία λήξεως, μόνο που εκείνα θα λήξουν όταν πια δεν θα υπάρχει κανεις να ασχοληθεί μαζί τους...
Σ΄αγαπώ
Σ΄ αγαπώ
Σ΄ αγαπώ
η φίλη Σου
Παράγραφος
paragrafos, 13/5/06 12:53 π.μ.
apousia μου, κάτω από την υπέροχα σεμνή γραφή σου κρύβεται
μία ωραιότατη «διαστροφική σκέψη»,
η οποία μ’ αρέσει πολύ!
Ναι, του πάει πολύ το κόκκινο!
paragrafe μου, ναι, ΔΕΟΣ! Ευτυχώς, που ασχολούμαστε εμείς μαζί τους κι όχι αυτά μαζί μας!
Καλύτερα με ημερομηνία λήξης.
Μας φαντάζεσαι Μαθουσάλες να blogάρουμε, πληκτρολογώντας με μακριά νύχια και ρυτιδιασμένα χέρια; Γιακ!
Η φίλη Σας
κώστα μου, καλώς όρισες!!!
Η φύση; Μπα…Μάλλον το βρώμικο μυαλό μας και η «διαστροφική μας σκέψη»!
morgana, μη μου πεις τώρα ότι αυτό το βλέπεις ως κλειδαριά!!!
Εκτός κι αν κυνηγάς τον π για να παίξετε μπάλα, οπότε...no problemo.
π, μια χαρά παίζεις μπάλα, αλλά μου φαίνεται ότι πρέπει να σε ξαναστείλουμε στο σχολείο.
morgana: ξέχασα να σου πω ότι χωρίς το υστερόγραφό σου όντως θα κινδύνευα να το χάσω το στοίχημα!
Artanis: Aν με ξαναστείλετε σχολύω θα με ξαναπετάνε έξω (όπως κάποτε) γιατί δεν θα κάθομαι φρόνιμα. Θέλω και τη morgana στο ίδιο θρανίο, να συγχύζουμε τους δασκάλους μαζί.
Tο «ιντελεκτουέλ βρώμικο μυαλό μου» σκέφτηκε ότι τα τελευταία σου posts θα μπορούσαν πλέον να έχουν τίτλο τον Ψαλμό 136: "Eπί των ποταμών Bαβυλώνος ... εκρεμάσαμεν τα όργανα ημών" (ή, αν προτιμάς, "super flumina Babylonis ... suspendimus organa nostra").
Eπίσης, άμα προσληφθώ ως «κειμενοχορεύτρια» (υπάρχουν και άντρες χορευτές, παλιοσεξίστρια που το παίζεις - παρντόν - προοδευτική!) θα είμαι ξεφραγοαμπέλι ντάνσερ και θα ανεβάσω το έργο Tο Γλυκό Πουλί της Mπαμπινιώτης.
ΉΡΘΑ, ΜΗ ΦΩΝΑΖΕΤΕ...
Λοιπόν, ομολογώ ότι οι τελευταίες μέρες ήταν ιδιαιτέρως εξουθενωτικές, καθώς έπεσα με ίωση και ταυτοχρόνως μπήκε η μαμά μου για αρθροσκόπηση στο γόνατο, διότι με το πέσιμο...το έσπασε. Ο καλός γιατρός το συναρμολόγησε κι εγώ προσπαθώ ν' αναρρώσω, φροντίζοντας το γόνατο
(με 38 πυρετό), τη μύτη μου, έχουν βουλώσει τ' αυτιά μου, φωνάζω και βραχνιάζω παραπάνω και η επικοινωνία μας φτάνει μέχρι τα 3 μέτρα για να μην την κολλήσω.
Έτσι, είπα να μείνω και μακριά από το blog, μη κολλήσω κι εσάς...
Αφήνοντας στο κάστρο τον ιππότη μου cyrusgeo γύρισα και βρήκα έναν πανικό!
Η morgana να κυνηγάει τον π και τον π να της τραβάει τις κοτσίδες!
-Π, αν συνεχίσεις να της δαγκώνεις το ραβδί της θα σ' εκδικηθεί...
-Morgana, μη! Όχι το ξόρκι!!!
ΓΙΑΤΙ, ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΣ ΤΟΝ ΣΥΜΜΑΘΗΤΗ ΣΟΥ ΣΕ ΠΙ;;;
ΤΙ;
Σκεφτόσουν να τον κάνεις βάτραχο, αλλά είναι πιασμένο και δεν είναι και πρίγκιπας;
-Μαμά, όχι το πι, τις πατερίτσες πάρε. Όχι, αυτό δεν πι για να περπατήσεις, είναι ο π, ναι ναι ο δικός μας ο π. Μη γελάς, θα θυμώσει!
Ναι, θα του το πω, καλά να πάθει που τα έβαλε με μάγισσα. Όχι, ούτε εσύ θα παίξεις μαζί του!
-Morgana, απαιτώ να ξαναγυρίσεις το ΠΙ σε π, ΤΩΡΑ!!!!
-ΌΧΙ, ΣΤΟ ΓΡΑΜΜΑ Πι, ΠΟΥΛΑΚΙ ΜΟΥ!!!!
-Ούτε Άλφα!!! Τον π, ΤΩΡΑ!
-Μπράβο, κούκλα μου.
Artanis said...
paragrafe μου, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια.
Φαντάζομαι ότι έλαβες τα e-mail μου, έτσι;
Ελπίζω να βοηθήσουν. Έστω και σαν ιδέα.
Η ξεθεωμένη φίλη σου
--------------------------
Καρδουλα μου, σε παρακαλώ κάτσε να ξεκουραστείς. Αυτά που έχεις κανει για μένα με σκλαβώνουν και δεν ξέρω πώς να ανταποδώσω!!!
Ειλικρινά δεν ξέρω...
Προέχει να ξεκουραστείς
Φιλάκι στη μανούλα - τα γόνατα είνα μεγάλο βάσανο.
Σ΄ αγαπώ
Κουράγιο, περαστικά στη μανούλα και πολλά φιλιά σε όλους σας
Με απέραντη αγάπη και ευγνωμοσύνη
η Φίλη Σου
Παράγραφος
paragrafos, 19/5/06 12:13 μ.μ.
an-lu
και πολύ καλά πράττεις, κορίτσι μου. Εύγε! Το παράδειγμά σου θα το ακολουθήσω λίαν συντόμως.
Θα στείλω τη μαμά και τη σκυλίτσα στη γιαγιά να τις μεγαλώνει και τις τρεις η τερατωδών διαστάσεων σκυλίτσα της γιαγιάς κι εγώ θα μετατρέψω το σπίτι μου σε λούνα παρκ και θα έρθετε όλοι να παίξουμε. :-)
paragrafe μου,
μη μου ανησυχείς καθόλου. Με γερές δόσεις ύπνου και εργασιοθεραπείας ανέκτησα πλήρως τις δυνάμεις μου. Όποτε θες, στείλε μου e-mail.
Φυσικά δεν τίθεται θέμα ότι και καταρρακωμένη να ήμουν, πάλι εδώ για σένα και για ό,τι χρειαστείτε. Για να μην αναφέρω ότι δεν έκανα τίποτα απολύτως για να...ανταποδώσεις. Αν είναι ποτέ δυνατόν! Σε παρακαλώ, μη το ξανασκεφτείς αυτό. Με πληγώνει.
Τα φιλιά σου ταξίδεψαν από Κύπρο και πλημμύρησαν τα Εξάρχεια. Θα το ακούσεις αύριο στα δελτία ειδήσεων.
Η φίλη Σου.
morgana,
να δω τον π yo! yo! και να πεθάνω!!!
Δεν θέλω τίποτε άλλο στη ζωή μου!
Καλό Σ/Κ, μάγισσά μου.
ou ming,
Το blog μου σε λίγο το βλέπω να μεταμορφώνεται σε λερναία ύδρα. Κόβεις κεφάλι, βγάζει κεφάλι. Άσε που σηκώνει και κεφάλι. Θρασύτατο!
Καλέ, τί κάνει ο σκυλούμπας σου;;;;;
takiiiiiiiiiiiiiiis!!!!!!!!
(εκ του Sakiiiiiiiiiiiii)
Yes, my precius friend. Δεν του πέρασε. Μας πέρασε.
Όταν γυρίσεις θ' αντικρύσεις την μαμά της Artanis με καινούρια πόδια. Παρακάλεσε τον ορθοπεδικό να της αλλάξει και το άλλο για να είναι ασορτί , λέει.
(Πήρε αυτά με τα εμπριμέ, καταραμένα 80's)
Μόνο που δεν βρήκε στο νούμερό της και το αποτέλεσμα είναι λίγο περίεργο...αλλά...θα δεις, θα δεις και θα καταλάβεις.
Χίλια ευχαριστώ σε όλους για τις ευχές σας. Και για την συντήρηση του blog μου, επίσης. :-D
Artana και Morganis: Δεν ξέρω τι λέτε για γιογιό και κοκόρη, αλλά εγώ ούτε στρώνω, ούτε κοιμάμαι!
(γιό-γιό, στην μπανιέρα γιό-γιό...)
Kαι μπορεί να μην ξαναγράψω άλλο σχόλιο όσο θα με βασανίζει το τι πάσα θα μπορούσα να είχα πάρει από το Mαθουσάλα - ou ming βοήθεια! (αλλά έτσι κι αλλιώς από αύριο θα λείπω πάλι).
Δε φταίω εγώ. Το διάστημα...