Όσοι δεν είχαν χαραγμένο στο πρόσωπό τους το χαμόγελο του Δρακουμέλ (θα φάω στρουμφάκια σήμερα) , είχαν την έκπληξη του στρουμφακίου, που γλύτωσε από τα νύχια του Δρακούμελ.
Στην προσπάθειά μου να κατανοήσω τόσο τον εορτασμό της επετείου (δεν το είχα ξαναδεί αυτό το πράγμα) όσο και τα χαμόγελα χαιρεκακίας ή έκπληξης, κατέληξα στο ταπεινό συμπέρασμα ότι γιορτάζαμε το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία ΚΑΤΑΦΕΡΕ να παραμείνει και για τρίτο χρόνο κυβέρνηση και ότι δεν χρειάστηκε να κάνει πρόωρες εκλογές.
Και ουχί την ημερομηνία εγκαθίδρυσής της στο Μαξίμου.
Δεν θα επιχειρήσω καμία πολιτική ανάλυση, αυτό το κάνουν άνθρωποι που είναι η δουλειά τους και όχι η δική μου.
Απλώς, έχω εντυπωσιαστεί τρομερά με όσα συμβαίνουν και μπορώ να πω ότι έχω ξεπεράσει το στάδιο της οργής και του θυμού και, κάθε φορά που ακούω για σκάνδαλο, γελάω. Μέχρι δακρύων.
Αν ήμουν κομματικό μέλος στην Νέα Δημοκρατία ή έστω, αν την ψήφιζα, αυτή την στιγμή ο θυμός δεν θα μου είχε περάσει καθόλου. Διότι, δεν θα μπορούσα να καταλάβω -δύο φορές παραπάνω απ' όσο μπορώ τώρα- πως είναι δυνατόν να έχει προδώσει ένα κόμμα τόσο αισχρά και ξεδιάντροπα όσους το εμπιστεύτηκαν και το ψήφισαν και ακόμα χειρότερα, αυτούς που δούλεψαν -από την βάση του κόμματος- για να κάτσει στην εξουσία.
Έχουν ξεσπάσει τόσα σκάνδαλα, έχουν αποδειχθεί τόσο ανίκανοι οι υπουργοί αυτής της κυβέρνησης να αντιμετωπίσουν τις όποιες κρίσεις έπεσαν στο κεφάλι τους, έχουν αποτύχει να εκπληρώσουν τις προεκλογικές τους υποσχέσεις, που η παραίτηση κάποιου υπεύθυνου ή κάποιου υπουργού να φαντάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Διάβαζα ότι η λύση που έχει ο κ. Καραμανλής αυτήν την στιγμή -προκειμένου να μην γίνει παραπάνω ρόμπα- είναι να κάνει ανασχηματισμό στην κυβέρνηση, προκειμένου να μην υπάρξουν παραιτήσεις.
Συγγνώμη, κύριοι, αλλά εμένα αυτό δεν μου κάνει και δεν μου φτάνει.
Γιατί, πολύ απλά μας δείχνετε περίτρανα -και δεν είναι η πρώτη φορά- ότι μας έχετε όλους γραμμένους εκεί που δεν πιάνει μελάνι, τόσο αυτούς δεν σας ψηφίσαμε όσο και αυτούς που σας ψήφισαν.
Κύριοι της κυβέρνησης, δίνετε την εντύπωση του βουλιμικού που τον έδεσαν σε μια καρέκλα για 11 χρόνια και μόλις τον έλυσαν δεν ξέρει από πιο βουνό φαγητού να φάει πρώτα. Αν ο μπουφές με τα φαγητά του λουκούλλειου γεύματος ήταν δικός σας και είχατε πληρώσει εσείς, κανέναν πρόβλημα.
Δεν πάτε να σκάσετε από το φαγητό; Χεστήκαμαν!
Μόνο που...
Ο μπουφές δεν είναι δικός σας. Ο μπουφές είναι όλων μας και πολύ απλά εσείς θα έπρεπε να παίζετε τους προμηθευτές, τους σεφ και τα γκαρσόνια σ' αυτήν την παράσταση και όχι τους συνδαιτημόνες.
Θα έπρεπε να φροντίζετε τον μπουφέ και να φροντίζετε να υπάρχει ίσο και ίδιο φαγητό για όλους.
Σόρυ. Αποτύχατε. Ο μπουφές αδειάζει και το κακό είναι ότι αυτοί που θα κληθούν να τον ξαναγεμίσουν, θα είμαστε εμείς.
Μου κάνει επίσης εντύπωση η απάθεια του κόσμου.
Θυμάμαι ότι, επί ΠΑΣΟΚ, όλοι ουρλιάζανε ή γκρινιάζανε για τα ανομολόγητα [απλά και δομημένα] και δεν λέω, όσοι ουρλιάζανε καλά κάνανε.
Αλλά, τώρα τι; Άκρα του τάφου η σιωπή...
Τι συμβαίνει και ο κ. Καραμανλής είναι ο δημοφιλέστερος και ο καταλληλότερος ως πρωθυπουργός;
Μήπως, επειδή δεν έχει βρεθεί κάποιος που να του παίξει βρώμικη αντιπολίτευση;
Μήπως, επειδή δεν έχει βρεθεί κάποιος "δημοφιλέστερος" από εκείνον;
Και αν ναι, γιατί θα πρέπει να υπάρχουν τα παραπάνω για να κριθεί ως ακατάλληλος;
Δεν αρκεί το "έργο" του για να κριθεί;
Ή μήπως, το προεδρικό διάταγμα Παυλόπουλου -περί αορίστου χρόνου συμβάσεων- ήταν αρκετό και για ψήφους, για "δημοφιλία" και για καταλληλότητα;
Από την άλλη, λέω να κρίνω με τις καλύτερες των προθέσεων και να υποθέσω ότι τόσο ο πρωθυπουργός όσο και οι υπουργοί του, αλλά και τα υπόλοιπα υπουργικά και κομματικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, είναι στις θέσεις που είναι για να κάνουν το καλύτερο δυνατόν ώστε να κρατηθεί ο μπουφές γεμάτος και για να φάμε όλοι ίσα. Και όχι για να φάνε εκείνοι.
Λυπάμαι, αλλά και σ' αυτήν την εξίσωση μου βγαίνουν λάθη.
Γιατί, κ. πρωθυπουργέ και κ. υπουργοί, τα έχετε κάνει τόσο σκατά, που με τέτοιο ρεζίλεμα κανείς άνθρωπος με σώας τας φρένας δεν θα καθόταν στιγμή στην καρέκλα του, αλλά θα δήλωνε παραίτηση. Τουλάχιστον, θα έφευγε με το κεφάλι ψηλά.
Υ.Γ. Στο λύκειο είχαμε μία καθηγήτρια, η οποία κάθε φορά που μίλαγε κάποιος, γύρναγε και την έλεγε τον διπλανό του που άκουγε.
Στις διαμαρτυρίες του διπλανού, του απαντούσε ότι
"δεν φταίει μόνο ο φίλος σου που θέλει να σου μιλήσει, αλλά και εσύ που τον ακούς και δεν του λες να βγάλει τον σκασμό. Φταίτε, λοιπόν, και οι δύο.
Τόσο ο φίλος σου που δεν σε σκέφτεται ότι θα σου ρίξω εσένα την κατσάδα, όσο και εσύ που το ανέχεσαι".
Μπορεί να μην το είχαμε σκεφτεί ποτέ έτσι, μπορεί να χρειαστήκαμε δύο μήνες ήρεμης, αλλά αυστηρής κριτικής και συζήτησης για αυτό το θέμα, αλλά έκανε ό,τι μπορούσε για να μας βγάλει στην κοινωνία με τσίπα.
Τι να κάνουμε. Δεν είχαμε όλοι τους ίδιους δασκάλους...
Μπραβο βρε an'lu. Εγώ αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα. Πώς γίνεται να βγαίνουν κάθε φορά και με συντριπτικά ποσοστά? ε?
Lote Alcarin, 20/4/07 11:57 π.μ.
Μα μεσα στο μυαλό μου να εισαι!!
Ξεκινάς λάθος. Η παραδοχή ειναι ότι ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ ανεβαίνουν για να φάνε. Αυτο που έχουμε φτασει να ζητάμε ειναι να το κάνουν με καποια αισθητική, ένα στυλ βρε αδερφε, και όχι σαν λυμασμενα λιγουρια. Επίσης ως πολίτες ειμαστε επιλήσμονες γι'αυτο και τους λουζομαστε.
Τους βλέπω, όσο αντεχω, να βγαινουν στα καναλια και ειναι σα να μην τους ενδιαφερει καν να μαζεψουν καπως τα ασυμάζευτα. Βρες ένα επιχείρημα, πες ένα φταιω, μη δειχνεις με το δαχτυλο τον προηγουμενο που έφαγε πιο πολύ ή πιο καλα απο σενα, παμφαγο γουρουνι. Αει σιχτιρ.
dormammu, το δόντι καλά πάει, άλλα δεν πάνε καλά...
Το κακό με την δίαιτα είναι ότι σιγά σιγά την αρχίζουμε όλοι μας, εκτός από κάτι τυχερούς που δεν πρέπει να δίνουν -πλέον- φόρο στον μπουφέ...
renata, άμα βγουν και δεύτερη τετραετία θα πετάξουν και πυροτεχνήματα από την χαρά τους.
Αν το δεις από την μεριά τους, καλά θα κάνουν.
Αλλά, από την μεριά μας, να δούμε και καμιά δουλειά να γίνεται, όχι μόνο γεύματα...
Καλημερα,
αγαπητη Artanis και πριν 25 χρονια τα ιδια ηταν. Αντε τοτε να ειχαν πιο πολυ στυλ και να εδειχναν λιγοτερο λιγουρια - οπως γραφει και η Σπειρα. Ε, ειδαν οτι επι 25 χρονια δεν τους παιρνουμε με τις πετρες και αποθρασυνθηκαν περισσοτερο.
Δυστυχως η πλειοψηφια δεν ψηφιζει με βαση λογικα κριτηρια - τι υποσχεθηκε και τι εκανε. Ψηφιζει με βαση στενα συμφεροντολογικα συμφεροντακια και δημαγωγικες ατακες ("ο δικος μας ειναι πιο μαγκας").
Δεν υπαρχει λυση σ' αυτο που περιγραφεις. Δυστυχως τρωγοπινουν στην δικη μας (κυριως δικη σας - εγκω τουριστ) πλατη.
speira, μαζί γράφαμε!
Συμφωνώ με όσα λες, αλλά αυτό που με προβληματίζει είναι ότι όσοι δεν "τρώνε" ή όσοι δεν καταφέρνουν να φτάσουν μέχρι εκεί, δεν μιλάνε. Δεν μιλάμε. Ρίχνουμε έναν αναθεματισμό και τελειώσαμε. Δεν είναι έτσι, όμως.
Αν υπήρχε πίεση και αντίδραση, η οποία θα τους στοίχιζε σε μελλοντικές ψήφους, τότε να δεις για πότε θα μαζευόντουσαν...
lote, βγαίνουν με συντριπτικά ποσοστά με τις ψήφους των απογοητευμένων της προηγούμενης κυβέρνησης και των αναποφάσιστων.
dralion, συμφωνώ. Θα έπρεπε να τους πάρουμε με τις πέτρες (κάποια στιγμή, λέμε τώρα), γιατί το έχουν παραξηλώσει.
Η λύση που υπάρχει είναι ουτοπική -για τα δεδομένα της Ελλάδας. Πολλοί βολεύτηκαν και είναι δύσκολο να ξεβολευτούν, πλέον.
Αλήθεια, στην Γερμανία υφίσταται τέτοια κατάσταση; Ή κάτι παρόμοιο;
Δώσε μας λίγο τα φώτα σου, ρε dralion.
Καλημέρες σε όλους, είπα; Δεν είπα...
Με τις δουλειές, μεσημέριασε πια...
Αγαπητη Artanis, δισταζω να "δωσω τα φωτα" μου, γιατι δεν θελω να δωσω στην κουβεντα την τροπη "εμεις κι εκεινοι".
Δεν μετραει τι κανουν οι γερμανοι - μετραει τι κανουμε εμεις.
Η πραγματικοτητα ειναι, οτι οι γερμανοι πολιτικοι κανουν Πολυ Χοντρα Λαμογια + Απατες. Οσο δεν τους πιανουν, καλως. Αν ομως βγει εστω και το παραμικρο στην φορα, θα παραιτηθουν παραυτα απο ευθιξια. Ξερω περιπου 5 παραδειγματα τα τελευταια 5 χρονια.
Αν ολιγωρησουν να παραιτηθουν θα φανε τετοιο κραξιμο απο τον κοσμο, που θα ζημιωσουν *και* την ιδια τους την πολιτικη καρριερα *και* το κομμα τους. Οποτε η παραιτηση (και ενα γερο προστιμο που πληρωνουν) ειναι γι' αυτους το μικροτερο κακο.
Το συμπερασμα μου ειναι, οτι οι πολιτικοι ειναι παντου το ιδιο διεφθαρμενοι. Εμεις, οι πολιτες ειμαστε διαφορετικοι. Οι γερμανοι κραζουν (και τιμωρουν τσουχτερα) τους απατεωνες, οι ελληνες σκυβουν τον σβερκο.
Βρισκουν και τα κανουν στην Ελλαδα, τι νομιζεις;
Artanis μαζί σου, αλλα ποια θα μπορούσε να είναι η πιεση που θα τους εφραζε το δρόμο;Πως θα μπορούσε να εκφραστει και να εχει αποτελεσμα αυτη η πιεση;Ειναι απορία-αγωνια μου χρονια τωρα κι απαντηση δεν εχω βρει. O dralion αναφερομενος στη Γερμανια μιλαει για κραξιμο και παραιτησεις από ευθιξια. Εδώ όσοι διαμαρτύρονται καταντουν γραφικοι ή ενοχλούν τους υπόλοιπους. Tα MME λειτουργούν με παραγγελίες και είναι δεμενα στα συμφεροντα αλλήλων. Κύκλος φαύλος και έρημος δλδ. Το λες και συ ο θυμος μετατραπηκε σε γελια μεχρι δακρυων.
Από μάσα είναι βέβαια πολύ καλοί. Και να σκεφτείς ότι δε δίνουν χρήματα που χρωστάνε σε Δήμους βάσει των συμβάσεών τους.
ο δείμος του πολίτη, 20/4/07 9:59 μ.μ.
Dralion,όταν σου ζήτησα να μας δώσεις τα φώτα σου, δεν ήθελα τίποτα παραπάνω από αυτά που έγραψες.
Απλώς, ήθελα κάποιος που ζει στο εξωτερικό και βιώνει την κατάσταση από πρώτο χέρι να αποτυπώσει αυτό που υποψιαζόμουν.
Γνωρίζω κάποιες περιπτώσεις πολιτικών που παραιτήθηκαν (στην Γερμανία και στην Αγγλία) για παραπτώματα πολύ μικρότερης αξίας από ομόλογα, παρακολουθήσεις τηλεφώνων, κ.λ.π., κ.λ.π. και ξανά προς την δόξα τραβά, αλλά δεν ήξερα αν πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις ή αν αυτή είναι η πρακτική που ακολουθείται.
Συμφωνώ απόλυτα με τις φράσεις σου "μετραει τι κανουμε εμεις." και "Βρισκουν και τα κανουν στην Ελλαδα".
Σε καμιά περίπτωση, δεν περίμενα να γράψεις ότι όλοι οι Γερμανοί πολιτικοί είναι ΟΙ εντιμότατοι και ιδανικοί πολιτικοί και ότι η διαφθορά δεν τους αγγίζει.
Διαφθορά υπάρχει παντού, ακόμα και στο πιο άψογα δομημένο κράτος, μιας και πρώτα του φεύγει η ψυχή του ανθρώπου και μετά το χούι.
Αλλά, όπως έγραψες και εσύ, το κράξιμο και η πίεση που δέχεται κάποιος, όταν αποκαλυφθεί το σκάνδαλο, είναι αυτά που κάνουν την διαφορά.
Από την άλλη μεριά, το λέει και η παροιμία:
don't do the crime, if you can't do the time...
speira, η απάντηση βρίσκεται στο σχόλιο του dralion.
Στην Ελλάδα, δεν κράζουμε, γκρινιάζουμε. Και η απόσταση που χωρίζει αυτά τα δύο πράγματα είναι τεράστια.
Το να γκρινιάζουμε και μετά να ψηφίζουμε πάλι τα ίδια, δεν έχει κανένα νόημα.
Το να γκρινιάζουμε και από την άλλη να βολευόμαστε στο βυσματάκι μας και να ξαναψηφίζουμε για να βγάλουμε την υποχρέωση, επίσης δεν έχει νόημα.
Το να γκρινιάζουμε και να δηλώνουμε στα γκάλοπ, ότι ναι είμαστε ευχαριστημένοι, πάλι δεν βγαίνει τίποτα.
Ή είσαι ευχαριστημένος και δεν γκρινιάζεις ή είσαι δυσαρεστημένος και κράζεις. Η γκρίνια και η μουρμούρα, παρέα με το βόλεμα είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Έλληνα που ψηφίζει.
Θα σου γράψω ένα υποθετικό σενάριο:
Ας πούμε ότι δεν έχουμε τα πρόστιμα, τα οποία πληρώνουν οι Γερμανοί, όταν κάνουν την κουτσουκέλα τους. Δεν τα έχουμε ούτως ή άλλως στην Ελλάδα, οπότε δεν τα βάζουμε στην εικόνα.
Αν στο επόμενο γκάλοπ, βγει το αποτέλεσμα ότι ο κ.Καραμανλής θεωρείται γύρω στο 20% δημοφιλής και κατάλληλος για πρωθυπουργός. Ότι η κυβέρνηση είναι άξια εμπιστοσύνης μόνο στο -ας πούμε πάλι- στο 20%. Και ότι η πρόθεση ψήφου είναι πάλι στο 20%.
Τι πιστεύεις ότι θα γινόταν;
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι -από την στιγμή που θέλουν να βγουν δεύτερη τετραετία- θα σκιζόντουσαν.
Ένα πιο απλό σενάριο είναι το εξής:
Αν δήλωναν -από αντίδραση, για το κράξιμο- το 70% των ερωτηθέντων ότι στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσουν ένα μικρό κόμμα (ή και λευκό) και σε καμία περίπτωση τα δύο μεγάλα, μην σώσει και βγει κανείς τους, του κερατά. Τι θα γινόταν;
Θα σκιζόντουσαν και πάλι.
Εμένα, αυτά τα σενάρια μου κάνουν για επιστημονική φαντασία.
Έλα να γελάσουμε...
Καλησπέρα δείμε!
Μακάρι αυτό που γράφεις να ήταν η μοναδική περίπτωση, αγαπητέ μου.
Δεν είναι μόνο οι δήμοι, αν και αυτήν την περίπτωση την έχω ζήσει και εγώ στο πετσί μου...
Να πούμε και του στραβού το δίκιο, όμως, το πρόβλημα -έτσι όπως το βλέπω, μπορεί να κάνω λάθος- είναι ότι από την μεριά των κυβερνητικών στελεχών γίνονται τρομερά λάθη σε ελιγμούς, αποφάσεις και τελικά πράξεις, ενώ το μεγάλο φαγοπότι γίνεται από τα πιο κάτω στρώματα και όχι μόνο από τον γαλάζιο κύκλο.
Δεν είναι τρομερό;
Δε θα διαφωνήσω απόλυτα στο σχόλιο που μου έκανες. Αν όμως εγώ ως συνεργάτης Δημάρχου αρχίζω να τρώω λεφτά ή να καταχρώμαι την εξουσία μου, ο δικός μου θα είναι άμοιρος ευθυνών; Τρώνε από κάτω, αλλά ποιος τους τοποθετεί;
ο δείμος του πολίτη, 22/4/07 7:40 μ.μ.
ENA ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ http://www.famagustaday.info
Στηρίξτε μέσα απο τις σελίδες σας , τα blogs σας , τα άρθρα σας αυτήν την προσπάθεια. Ενημερώστε φίλους, στείλτε τους email. Θα πρέπει μέχρι τις 25 να είμαστε έτοιμοι. Ας το δοκιμάσουμε, είναι ενα απλό κλικ.
http://www.youtube.com/watch?v=putCsi3_ASc
ευχαριστώ για την φιλοξενία
συγνώμη αν ενόχλησα
Αγαπητή μου Artanis. Πως είναι το δόντι? Καλά?
Για πολλά χρόνια έτρωγα πράσινα στρουμφάκια. Διαπιστώνω τελικά ότι και τα γαλάζια στρουμφάκια έχουν την ίδια γεύση. Όταν όμως τα δοκίμασα με μαγιονέζα, δεν μπόρεσα να τα ξεχωρίσω. Πολύ νόστιμα. Λέω ν' αρχίσω την δίαιτα.
Dormammu, 20/4/07 12:03 π.μ.